Mektup bxb

31.Bölüm

Eren

Sabah uyanır uyanmaz kendime çeki düzen vermiştim. Cihan gittiğinden beridir çökmüştüm adeta.

Odamdan çıkıp terasa ilerledim. Abim ve aras kahvaltı yapıyordu. Abimin yanına gidip yanaklarından öptüm "günaydın abicim" dedim neşeyle.

Çünkü bugün cihanın yanına gidecektim. Arasa baktım minnetle. Emindim ki o abimle konuşmuştu. Onun yerinde bir başkası olsaydı asla böyle birşey yapmazdı.

Keyifli geçen kahvaltının sonunda evden çıktım. Arabaya binip çalıştırdım. Şimdiden heycanlıydım. Sanki yıllarca görmemiş gibiydim.

Arabayı onun kaldığı eve doğru sürdüm. Evine yaklaştıkça içimi bir huzursuzluk kaplıyordu ama pek önemsemedim.

Kaldığı mahalleye girdim eve vardığım zaman cihanın evinin önündeki kalabalık şaşırmama sebep olmuştu. Arabayı kenara park edip arabadan indim. Kalabalığı yararak içeri girdim evin içi bile kalabalıktı.

Gözlerim sadece cihanı arıyordu ama bulamıyordum. Gittikçe korkmaya başlamıştım.

O sırada yanımdan geçen bir adama "affedersiniz cihan nerde acaba?" diye sordum.

"Annesinin mezarında bu sabah annesi vefat etti" dedi.

Hiç beklemeden arabaya bindim ve mezarlığa doğru sürdüm. Hayattaki tek ailesini de kaybetmişti. Hiç beklemiyordum. Annesinin hastalıkları vardı hatta biz yardım etmiştik. Fakat bu kadar erken öleceğini asla tahmin etmezdim.

Arabayı mezarlığın önünde durdurup arabadan indim. Demir kapıdan girdiğimde bir yandan yürüyor diğer yandan gözlerimi etrafta dolaştırıyordum.

Görmüştüm. Mezarlığın en sonunda yere oturmuş annesinin mezarlığına sarılıyordu. Omuzlarının sallanmasından  ağladığı belliydi. Yavaş adımlarla yanına yaklaştım. Bu görüntü içimi sızlatmıştı. Gözlerim doldu.

"Onu da kaybettim senide" dedi ağlayarak annesine. Dayanamadım.

Hemen yanına çöküp sarıldım ona. Sanki buna ihtiyacı varmış gibi karşılık vermişti. Şimdi daha çok ağlıyordu. Bende kendime hakim olamayarak onunla birlikte ağladım.

Ne kadar süredir orda bekledik bilmiyorum ama hava yavaş yavaş kararıyordu.

Ona destek olarak ayağa kaldırdım. Son kez annesinin mezarlığına bakıp önüne döndü. Onu arabaya bindip bende şöför koltuğuna oturdum ve yola koyulduk.

Bizim eve gelmiştik. Araba durduğunda yeni yeni kendine gelmişti. Önce eve bakıp ardından bana baktı.

Ona gülümseyip dudağına nazik bir şekilde öpücük kondurdum. "Hadi gidelim." dedim.

Arabadan indiğinde oda peşimden indi. Elinden tutup birlikte eve girdik.

Abim ve aras o sırada merdivenlerden aşağı iniyordu. Abim sadece cihana bakıyordu.

Abim, cihana sarıldı, "başın sağolsun" dedi. Cihanda karşılık verdi sarılışına. Aras da bana üzgün gözlerle bakıyordu.

Abim cihandan ayrıldıktan sonra kolunu cihanın omzuna koydu "git biraz dinlen hadi" dedi omzunu pat patlayarak. Cihan başını salladı ve birlikte benim odama gittik.

Cihana duş almasını söylemiştim. Şuan odamdaki banyoda duş alıyordu bende ona kıyafet ayarlıyordum. O duştan çıkıp kıyafetlerini giydi.

Ben yatak başlığına sırtımı dayadım. Oda başını kucağıma koymuştu. "Saçlarımla oynarmısın?" dedi masumca. Ellerimi onun saçlarına koyup okşamaya başladım.

"Seni seviyorum erenim" dedi uyumadan önce bense öpücük kondurdum dudaklarına.

"İyi geceler sevgilim"

~

Kötü bi gündü benim için. Neyse umarım beğenirsiniz.