Son mektubu yazmamın üzerinden 1 hafta geçmişti. Bu süreçte evden çıkmıyordum.
Aldığı yiyecekleri istemeyerek de olsa yiyordum. Çünkü fazlasıyla açtım. Çok fazla sıkılıyordum. Bu yüzden gidip bana aldığı elbiseleri kontrol ettim.
1 haftadır onlarada dokunmuyordum. Çünkü tuhaf hissettiriyordu bu. Ama yapacak birşey olmadığı için gidip tek tek paketleri açtım.
Sweatshirt ler, kot pantolonlar, buzlar iç çamaşırlarına kadar almıştı. Bu istemsizce utanmama sebep olmuştu. En sondaki 5 poşet dikatimi çekti. Çok özel duruyorlardı.
Tereddüt ederek poşetlerle yaklaştım ve birini elime aldım içindekini çıkarttığımda bunun bir mini etek yanlarında ise zincir olduğunu gördüm.
Diğer paketleri açtığımda diz boyu çoraplar, crop lar ve mini etekler vardı. Tıpkı hayâllerimdeki gibi.
Denemek istiyordum fakat korkuyordum. Neyden korktuğumu bile bilmiyordum. Teredüt ederek elimdeki lerle odama ilerledim.
Ayna karşısına geçip kendimle göz teması kurarak üstümdeki ince kazağı, ve eşofmanı çıkardım. Ardından iç çamaşırımıda çıkardığımda tamamen çıplak kalmıştım.
Sonra diz üstü beyaz bir çorap giydim. Üstüne beyaz sade bir etek ve siyah bir crop giydim.
Dolabı açtığımda takıları gördüm ve üstünde kelebek ve kalpler olan bir zincir gmrdüm gördüm. Ve ince belime taktım. Elime gelen sadece gümüş renginde kalpleri olan bir kolye gördüm ve onuda taktım.
Son olarak tırnaklarımada beyaz oje vurdum.
Geri çekilip aynaya baktım hep böyle giyinmek istemiştim. Çok güzel olmuştum. İstemsizce gözlerim dolmuştu. Kendime aynadan gülümseyip, telefonu elime aldım ve fotoğraf çekmeye başladım.
Acaba mirzana teşekkür etmelimiydim?
Bunu fazla düşünmemeye çalıştım. Bir kaç fotoğraf daha çektiğim sırada kapının aniden çalmasıyla irkildim.
Kim olabilirdi ki bu saat de. Yavaş adımlarla kapıya yaklaştım, kapı deliğinden bakmaya çalıştım fakat birşey görünmüyordu.
Kapıyı açtım sadece kafam dışarda olacak şekilde çıkarmıştım.
Bir adam elinde çiçeklerle duruyordu. Bana bakıp "efendim bu çiçekler mirzan abiden" dedi ve çiçekleri elime tutuşturdu.
Yüzüme artık bakmıyordu elleri önde birleşmiş kafası eğikti. "Birşeye ihtiyacınız olursa notta yazılan numarayı arayabilirsiniz iyi akşamlar efendim" ve birşey dememi beklemeden apartmandan uzaklaştı.
Ben öylece dururken birden karşı apartmanın kapısı açıldığı gibi kendimi eve attım. Ve elimdeki çiçeklerle öylece baka kaldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buda aras bebeğimin giydikleri. ~
Biliyorum olaylar hızlı gelişiyor çünkü ben öyle istiyorum ilerleyen zamanlarda büyük kaoslar olacak o yüzden. Umarım beğenirsiniz. (˵ ͡° ͜ʖ ͡°˵)
