Charakterek to ja mam 2 //ZAKOŃCZONE//

Rozdział 16

(L)- Błagam... - trzymałem jej dłoń i płakałem..
Łzy leciały mi jedna za drugą.. wycierałem je lecz po chwili poprzestałem tej czynności.
I tak za nimi nie nadążałem..
Patrzyłem na jej bladą twarz, była taka spokojna.. Chciałbym z nią teraz porozmawiać, pośmiać. Jendak nie mogę..
Mogłem jej nie puszczcpać na ten wyścig.. mogłem..
Spiprzyłem sprawę..

*Pov Dominika- mama Clary*

Dlaczego to spotkało moją córkę? Przytulona w ramię Sebastiana, płakałam.
Nie wytrzymałam, za duża presja... Ten gówniarz Kacprper tego pożałuję. Obiecuję mu to..
Popatrzyłam na twarze Sebastiama, Alex'a i Ami, były zapłakane.
(D)- Będzie dobrze..- szepnęłam
(Al)- Tak
(Am)- Musi..
(D)- Ten Luke.- zwróciłam się doAmi i Alex'a- to dobry chłopak?
(Al)- Tak- uśmiechnął się..- jest strasznie opiekuńczy pod względem Clary
(D)- Tak zauważyłam- uśmiechnęłam się lekko- Tak jak Ty- zwróciłam sie do Sebastiana, ten uśmiechnął się i pocałował mnie w czoło
(S)- Tak.- naszą konwersacje, przerwały piski z sal Clary i bieg lekarzy i pielęgniarek do jej sali..
Nie......

*Pov Luke*

Siedziałem przy niej i mówiłem do niej, chociaż wiedziałem, że i tak mnie nie słyszy..
Nagle stało się coś, czego się nie spodziewałem..
Wszystkie massyny zaczęły pikać, brzęczęć..
Lekarz wbieł do sali, spojrał na mnie przerażony..
O nie,.. nie.. niue. Nie!
Lekarz spojrzał na monitory, wyrosił mnie z sali, jednak zanim to zrobił usłyszałem
- tracimy ją! Szybko na salę operacyjną!
To niemożliwe! Czemu ona!
Nie tylko ja byłem przerażon, wszyscy, rodice Clar, ami i Alex również..
Chwilę później zawieźli ją na salę operacyjną.. patrzylem w ślad za nią..
(L)- co się dzieję?!- krzyknąłem, jednak... nie usłyszałem odpowiedzi..
Podeszłem do ściany i walnąłem w nią całą siłą z pięści..
syknąłem.. jednak teraz nie było to najważniejsze..
Teraz. Teraz najważniejsza była moja Clar.. .
Gdy takem przed salą operacyjną, uświadomiłem sobie.....

_____
Przepraszam za nieobecność :(