30

2.6K 199 18
                                    


Uzun bir ara oldu ne olur bana sövmeyin ya da sövün canınız sağolsun (:

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar .

| BÖLÜM ŞARKISI |

Arijit Singh - Tum hi ho

°°°°°°°°°°°

LEYLA KIRCI

İnsanın acıları yüreğin de yatan küçük umut kırıntısı kadar büyük derlerdi. Her acının sonunda elbet bir umut der gibi fısıldanırdı.

İnsan neydi ? İstemediği olunca sonuna kadar hırsla giden mi? Yoksa öfkesini kini ile ayakta tutan mı?

Ben bilmezdim. İnsanlardan, sahte arkadaşlıklardan uzak duran bedenimin bu hallere düşeceğini tahmin bile edemezdim ki ?

Kimseye zararım yoktu benim ? Ben sadece kendimdim işte, insanlarla arama koyduğum mesafe olsa bile durduk yere kalp de kırmazdım.

Peki bu halim?

Aynada gördüğüm bu yüze ne olmuştu? Akan kanın durduğu yara , gözümde oluşan morluk , dökülen yaşlardan kızaran göz bebeklerim.

Ben ne yapmıştım ki ? Ben bu darbeleri hak edecek ne yapmıştım?

Behramın yüzüm de bıraktığı geçer giderdi de bende bıraktığı korku ne olacaktı peki ?
Her gece başımı rahatça koyduğum yastık taştan beter olacaktı.

Rüyama sızan kirli yüzü başkaların da görecek olmak korkuyla irkilmeme yeterdi.

Tükenmişliğin sonu gibi sessizce iç çektiğim de aynada ki yüzüme buruk tebessümle baka kaldım.

Saatler önce çekilip çıkarıldığım ormandan eve gelmek kendimi güven de hissetmeme izin bile vermiyordu.

Onun polislerin yanında olması içimi kuşkuya düşürmekle aynıydı. Ya az ceza alırsa? Ya adamlarını peşimize takarsa?

Düşüncelerin ber taraf olan başımı ellerimin arasına aldığım da kesilmeyen hıçkırıklar tanesine dilimden savrulmaya yeterdi.

Tırnaklarım öfkeyle yanağıma çizdiğin de dudaklarının nefesini hisseden tenim titrer gibi sırtım zar zor soğuk fayansa yaslanmıştı.

Dokunma kulaklarım da kendi çığlığım dilimde yapma safsatalarıyla kulaklarım bunu duymak istemiyor gibiydi.

Ya ondan kaçamasaydım ? Ya daha da ileriye gider bana dokunsaydı? Ruhum bu koca yıkımı omuzların da taşır mıydı ?

Sıkıntıyla avuç içlerime biriktirdiğim soğuk suyu yüzüme çarpmamla yaralarım sızım sızım sızladı.

Dün geceden beri Annemle Babam sanki susma orucuna girmiş gibi seslerini çıkarmadan duruyordu.

Babam gelmişti yanıma ama annem ? Annem bedeni burada olsa da ruhu yok gibiydi.
Beni karakoldan alarak evime getiren babamdı ama annem değil evden odasından bile çıkmamıştı.

Hamza Ali ne yazık ki böyle bir şekil de tanışmıştı babamla , kızının yanında gördüğü yabancıya sanki çok yakın tanıdık gibi davranan babam da beni fazlaca korkutuyordu.

Hiç bir şey demeden gelip almış saatlerdir konuşmak yerine uyurken ziyaret etmişti beni.

"Leyla hanım?" Odamın kapısının çalınmasıyla nemli yüzüme sürdüğüm havluyu aynı yerine astım.
Sofra kurulmuş olmalıydı. Hizmetliler onun harici pek uğramazdı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 21 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

LEYLA ( REİS SERİSİ 2 )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin