LEYLA ( REİS SERİSİ 2 )

12

Ara satır yorumlarınızı bekliyorum.

Hepsini tek tek okuyacağım o yüzden düşüncelerinizi belirtin lütfen.

İyi okumalar dilerim.

°°°°°°°°°°°°°°

HALDUN KIRCI

Elimde ki kağıdı masaya bırakarak yan taraf da duran camdan dışarıya baktığım da hava yavaş yavaş kararıyordu.

İşlerin çoğunu halletsem de o eve gitmek istemiyordum. Ömerin kızını görmek öfkemi daha da artırırken zerrinin her gece ağlayışlarını duymaktan nefret ediyordum.

Zerrin...tüm herşeyi mi uğruna serebileceğim tek kadındı. Onu yıllar önce babasının yanında gördüğüm an sol yanımı yakıp küle çeviren tek kişiydi.

Ondan sonra gecem gündüzüme karışmış nedensizce peşinden gizlice izleyerek az da olsa yüzünü görmek için can atardım.

Bir kez dedim, bir kez bana baksın , küçük bir tebessüm de yeter ona bile razıyım ben ama olmadı.

Ne bana baktı ne de günden güne içimde bir dağ gibi büyüyen aşkımı görmek istedi.

İşte o gün ben kalbimle cayır cayır yanarak kül oldum. Neden dedim, bir tebessüm etmek bu kadar mı zor dedim.

Ama olmadı içimde kimse görmesin diye sakladığım o aşk beni daha kötü daha bencil bir insana çevirdi.

Peşinden koşsam da artık kâr etmeyeceğini anladım. Tam ondan vazgeçecektim ki bir gün sahil de bir adamla gördüğüm an kan beynime sıçramıştı.

Bana tebessüm etmeyen , konuşmaya bile tenezzül etmeyen o kadın başka adama gülüyordu, gözleri onun için parlıyordu.

İşte ben o gün öldüm, işte ben o gün bu aşkı öyle büyük surların arkasına attım ki onu kendim bile çıkarmaya gücüm yetmezdi.

Bu sefer gözüm kararmış hiç bir şeyi göremeyecek kadar körleşmiştim. Zerrinin babasına gidip olanları anlattığım da ilk önce bir şey demesede onun da sessiz oluşu büyük fırtınanın habercisiydi.

Gönül rahatlığı ile kendi köşeme geçerek o fırtınayı izlemeye başladığım da içim yine de soğumuyordu.

Yanmasını istiyordum, benim kalbimi yaktığı gibi canı yansın istiyordum öylede olmuştu.

Ziya bey kızını evine kapattığın da artık hiç bir şey umrumda dâhi değildi. Ani bir kararla türkiyeden ayrılarak fransaya gittiğim de kafamı az da olsa dağıtmak istedim.

Yıllarca orada kalarak kendimi işime daha çok versem da aklım gibi kalbim de zerrinde kalmıştı. Her gece başımı yastığa koyarak göz yaşı döksem ne fayda ?

4 yıl boyunca orada kalsam da zerrinden başka kadına bakamadım. Sanki göz ucuyla baksam ona olan sadakatimi yitirmekten korkuyordum.

Artık daha fazla dayanamazken ani bir dönüşle türkiye ye gittiğim de hiç beklemediğim olaylar yaşanmıştı.

Zerrin babasından kaçarak sevdiği adama gitmesi onunla dini nikah kıyıp bir de çocuğu olması kendimi biraz daha geriye çekmeme neden olmuştu.

Keşke dedim içimden keşke gelmeseydim buraya , kulaklarım duymasaydı da hala kalbimde olan kadını delicesine sevebilseydim.

Artık zerrin gözümde biraz daha silikleşmeye başlamıştı. Ondan uzak durarak kalbime sağır olup burada ki işlerimle ilgilenmeye başladım.