Eli's.
"Paano mo ako nahanap dito? I mean, you didn't know this place.", takang tanong ko. "Your best friend called me. Buti naiwan mo ang cellphone mo sa kanya kaya nacontact niya ako.", kwento niya.
"Bakit ikaw pa tinawagan niya? Pwede namang siya nalang ang punta...", sabi ko. "Hindi raw siya marunong manuyo at... gusto raw niya sumaya ka.", he smirked. Mabilis na nag-init ang pisngi ko kahit sobrang lamig dito kasi umuulan.
"Sira talaga kayo!", irap ko at tinakpan ang pisngi ko para hindi niya makita ang pisngi kong pulang pula.
Habang pinagmamasdan namin ang maliwanag na buwan ay nabalot ng katahimikan ang pagligid namin. Tumila narin ang ulan kanina.
Nagulat ako nang biglang hawakan ni Vince ang kamay ko. "Eli...", panimula niya. I hummed as an answer. "Can I be your... boyfriend ?", tanong niya. Napalunok ako sa kanyang tinanong. I am waiting for this question for so long... and finally, I already heard it. I will answer it right now.
"Yes, bakit naman hindi?", nakangiting sagot ko. Napangiti nalang ako dahil sa pagtalon niya at pagsigaw dahil sa sagot ko.
"Fuck! Finallyyy!!!", masayang sigaw niya. Hinila niya ako patayo at pumunta kami sa walang bubong na part ng rooftop. Nagulat nalang ako ng bigla niya akong kinarga patayo at pinaikot ikot.
"Ano ba, Vince? Ibaba mo nga ako!", nakangiting singhal ko. "Why would I? Bitbit ko na nga ang mundo ko, papakawalan ko pa?", nakangising sabi niya kaya agad nag-init ang mga pisngi ko.
"Elizabeth Ramirez, will you be my girlfriend and my wife soon?", nakangiting tanong niya sa akin habang karga karga parin ako. Dinikit ko ang mga noo namin bago sumagot.
"You already know the answer, Gamboa... It's always a YES.", sagot ko. Napapikit nalang ako nang bigla niya akong sunggaban ng matatamis niyang halik. Naghalikan kami habang karga karga parin ako.
"Yesss!!! This is the best day ever!", masayang sigaw niya bago ako ibaba. Niyakap ko siya. "I won't leave you alone, Vince. Never.", I assured him. "And I will love you forever, Eli.", sagot niya.
Kumalas ako sa yakap namin at malungkot na yumuko. "Bakit ka malungkot?", nag-alalang tanong niya sa akin. "Ikakasal ka na kay Eunice... paano tayo magsasama nito?", naiiyak na sabi ko. "N-No... hindi ako papayag na ikakasal ako sa kanya. Ikaw... ikaw lang ang gusto ko, Eli. Wala ng iba.", sabi niya sa akin while cupping my face.
"Let's SOTT...", dagdag pa niya. Nagtaka ako sa sinabi niya. "Sott?", takang tanong ko. "Yes, Sott. Spend Our Time Together, sott for short. And it will be our secret code na tayo lang dapat makakaalam.", paliwanag niya sa akin. Now I understand the meaning of Sott...
"Sasabihin natin yun kung malungkot tayo o nahihirapan na tayo. Sasabihin natin yun kung kailangan natin ang isa't isa. Sasabihin natin yun kung gusto natin magdate o magsaya ng magkasama. Sasabihin natin yun kung kailangan mo ng tulong. Sasabihin natin yun kung... may hindi magandang mangyayari.", dagdag pa niya.
"So let's sott?", he asked once again. "Let's sott...", umiiyak na sagot ko.
.
.
.
Nagpunta ulit kami sa apartment ko. "Bakit hindi ka uuwi?", tanong ko habang nagpupunas ng sarili dahil basang basa kami kanina sa ulan.
"Kung uuwi pa ako ngayon, hindi na ako makakalabas pa at hindi na kita makikita.", malungkot na sagot niya. "I know that my parents are looking for me right now. Alam ko ang kilos nila at ang kapangyarihan nila.", dagdag ko pa.
"Don't worry, hindi ka naman nila mahahanap dito. Apartment ko ito at walang nakakaalam tungkol sa nag-iisang anak nila Dra. at Doc Gamboa.", sabi ko sa kanya. "Hindi ka nila mahahanap at hindi ako papayag na mahanap ka nila.", dagdag ko pa.
"So, that means... araw araw tayong matutulog sa iisang kama?", he smirked. "Tanga! Manyak ka talaga.", inis na sabi ko kaya umalis ako para hindi niya makita ang namumulang pisngi ko.
"At sinong nagsabing sa kama ko ikaw matutulog? Syempre sa sofa ka matutulog. Ako may-ari ng apartment na ito at ako nagbabayad ng apartment ko kaya sa sofa ka matulog!", singhal ko pa. Pero syempre joke lang yun hehe.
"Huy! Joke lang naman. Ito naman hindi mabiro. Syempre next time nanaman kasi kawawa ka naman, di parin makalakad ng maayos.", pang-aasar niya.
"Ano? Sa sofa ka matutulog o sa labas?", inis na tanong ko. "Sa tabi mo nga eh. Sorry na!", nagpapacute na sabi niya habang nakayakap sa akin. Nagpapuppy eyes pa nga. Shuta, ang clingy pala nitong boyfriend ko.
"Hindi ko alam na may clingy side pala ang isang Vincent Gamboa...", malambing kong pinisil ang ilong niya. "Nakapremium ang clingy side ko... and it's only for Elizabeth Ramirez.", nakangiting sagot niya. Nabigla ako nang kargahin niya ako ng pabridal style.
"Ano ba? Kanina ka pa karga ng karga ah!", singhal ko at mahinang hinahampas ang dibdib niya. "Practice lang... gaganituhin rin kita sa honeymoon natin.", he smirked at dinala ako sa kwarto ko.
Fuck, another back pain.
.
.
.
Vincent's.
It's already 4 in the morning and I can't fucking sleep. Malalim ang iniisip ko ngayon. Nakatulala lang ako sa balcony ng apartment ni Eli, looking at the moon and stars shining together.
"Beautiful like Elizabeth...", I murmured.
Biglang sumagi sa isip ko ang mga text ni Mom kanina sa akin.
"Vincent, where are you?"
"Vincent, come home. Now!"
"You're not going home? Ipapahanap ka namin!"
"Where the fuck are you?"
Hindi ko alam kung tama ba na naglayas ako sa mansyon namin at sumama kay Eli. Pero parang masama ang kutob ko dito.
I know Mom... She will do everything to make sure na okay ako. Ako lang kasi ang magbubuhay ng ospital nila, ako ang magtutuloy ng mga sinimulan nila. Kung kaya nilang magbayad ng malaki, alam kong kaya nila kumuha ng buhay.
Fuck, please protect my Eli. Please protect my girl and her mother.
"Bakit andito ka?", nagulat ako ng may nagsalita mula sa likod ko. It's my girl.
"N-Nothing... nagpapahangin lang.", binigyan ko siya ng mapait na ngiti. "It's not NOTHING. Alam kong may problema ka, Vince. What is it?", nag-alalang tanong niya habang hinahaplos ang likod ko.
"You really know me well, huh?", I chuckled. "Syempre. Mula ulo hanggang paa mo, kabisado na kita!", malambing niyang pinisil ang pisngi ko.
"Aling ulo?", pagbibiro ko. Agad naman niya akong hinampas ng malakas sa braso ko. "Kahit kailan ka talaga noh. Kahit sa mga seryosong bagay!", irap niya kaya natawa ako. "Syempre, ayokong nag-aalala ka sa akin.", malambing kong piningot ang ilong niya.
"Ano nga? Sabihin mo na... I don't want you to suffer alone.", sabi niya. I am fucking lucky to have this girl.
"Tinext ako ni Mom kanina... She's finding me already.", kwento ko. "B-Baka kung hindi nila ako mahanap, ikaw at si Tita Eliza ang mapapahamak.", nagsimulang tumulo ang mga luha ko sa pisngi ko.
"Don't worry... Me and Mama will be alright. Hindi ko naman sinabi ang address ng bahay namin.", she said while wiping my tears. "Eli, makapangyarihan sila. They can hire 20 or more men to find your me, you and your mother.", ang sakit na ng kalooban ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mapahamak sa kanila.
"Don't worry, Vince. Mama will be alright. Kasama niya si Chelsea right now.", she said habang nakadikit ang noo namin. "Gusto mo... sa bahay ko nalang tayo magstay para mabantayan natin si Mama?", she suggested.
"S-Sige... mas okay yun. To make sure her safety.", sagot ko sa kanya. "Okay... tomorrow morning, we will go home... understand?", she asked.
"We will sott, hmm?", she added and I nodded. "Let's sott !", I answered.
.
.
.
○○○
To be continued.
YOU ARE READING
Listen, Gamboa! || 18+
Romansa[ COMPLETED ] Vincent Gamboa, ang kaisa-isang anak ng mag-asawang doctor na may-ari ng Gamboa Doctors (Ospital), ay isang med student na tamad mag-aral dahil hindi niya gusto ang kanyang kurso. Napilitan lamang siya dahil sa kanyang mga doktor na mg...
