Amber's Point of View
Dalawang taon na din simula ng iwan ko ang Pilipinas.
48 months ng lisanin ko ang mga taong nagmamahal sa akin.
730 days since I left my heart to a man named Ashton Louis Mellark.
Sa tingin ko, oras na para harapin silang muli. Sa tingin ko naman ay kaya ko ng humarap sa lalaking minahal ko at inakala kong kapatid ko.
I smiled bitterly at that thought.
Uso pa din ang pagiging bitter kahit magpa-Pasko na? Pag uso ang bitter, uso din ang Forever.
Ikaw ba naniniwala na sa Forever? Jusmiyo.
We're not like any other cliché story na buntis ng umalis at uuwing may anak, which I hope I had. But not all wishes do come true. Kaya wag kang hihiling kung hindi mo naman ipinagdadasal.
"Roxy, baby." - a very soothing voice said behind me while I was packing my things after the photoshoot and a little conference. I faced the man who interrupted my train of thoughts and my rambling.
"Yes, baby? May sasabihin ka ba?" - I asked Vlad with my sweetest endearment for him. Nasanay na din ako sa pagtawag niya sa akin ng baby. It was when someone harassed me after we shot some pictures sa Maddison Square. All media personnel swarmed over us after the incident.
Na-issue na kami and I bet, Philippines did reach it because after 30 minutes ay nakatanggap ako ng tawag from Romeo, asking if it was true and our conversation vividly lingers in my memory.
Why, you ask?
Rewind
We were shooting a sexy pictorial for Victoria's Secret upcoming launching event in the Philippines when someone from the audience grabbed my waist and was forcing me to kiss him.
Hindi ko makita ang mukha ng lalaking ito dahil sobrang bilis ng pangyayari. I tried to get out of his firm grip pero wala. Nagkakagulo ng ang mga taong nakikinood ng shooting and yung mga kasama sa team ko.
Hindi nila magawang lapitan ang estranghero dahil ang isang kamay nito ay may hawak na baril.
He's too strong for me. Literal na kamay na bakal ang isang ito.
"Move or I'll shoot you."- he said in a very dangerous and scary tone. Sa panahong yun ay napatigil ako sa pagpupumiglas at nagsimula na siyang manyakin ako sa harap ng mga kasama ko.
This is beyond humiliating. What the fudge?! Wala man lang tutlong sa amin. I just wanted to die this instant and embarrassment is an understatement.
Until
"Choose. I will kill you or I will stab you to death?" - a much dangerous voice said behind me. Relief washed over me when I recognized the man behind the voice. He threatened the man harassing me at this very moment.
Vlad.
The man stood frozen. Alam kong kilala si Vlad bilang magaling na sniper dito sa New York pero syempre hidden ang identity niya. Sobrang lakas lang talaga ng aura niya kaya kahit clueless ka sa katauhan niya ay masisindak ka.
The man hurried to make a distance from me and run away.
Nanghihinang napaupo ako sa kalasada. Dinaluhan ako ng team ko and was bombarded with a lot of questions.
"Are you okay?"
"Are you hurt?"
"Do you want water?"
BINABASA MO ANG
143rd JERK (COMPLETED)
HumorAng panget niya. Napaka-panget niya. Sobrang panget niya. Ang Panget panget niya talaga. Ang baho niya. Napaka-baho niya. Sobrang baho niya. Amoy payatas siya. Nakakadiri ang pagmumkha niya. Maitim, may eyeglasses, may braces, may tartar at may ting...