Ashton's POV
Akala ko kaya ko na yung sakit.
Akala ko matapang na ako para ipaglaban siya.
Akala ko sapat na, na lumaban ako sa paraang alam ko.
Akala ko lang pala lahat yun.
Ngayon, alam ko na yung pakiramdam ng inaayawan. Ng ipinagtatabuyan. Yung sakit na naidulot ko sa kanya noon, ako na ang nakakaranas at doble pa dahil may pagsisisi at panghihinayang na kasama.
Sabi nga nila, you cannot tell something you haven't experienced yet.
Sa bawat araw na lumipas, oras na dumaan, minutong nasasayang parang lalo lang akong nawawalan ng pag-asa.
Ang makita siyang ngumiti at tumawa kasama si Romeo, isa ng malaking butas sa puso ang ginagawa na ng bagay na yun. Araw-arawin pa kaya?
I've been a stalker and I'm telling you, stalking too much will hurt you.
Makikita mo kasi yung mga bagay na kahit ipikit mo yung mata mo sa katotohanan, lilitaw at lilitaw pa rin. Na hindi na ikaw ang mahal niya. Na dapat ikaw pa yung nasa posisyon ng lalaking nagpapasaya sa kanya. But I'm too little, too late.
"I quit." --- I said to Romeo ng pumunta siya sa backstage at tangkang kakamayan ako.
"What? No, Papa Ash!" --- what?! Did I hear it right? Papa Ash ang tinawag niya sa akin at babae ang boses niya. Bakla siya?
"P-pardon?" --- tanong ko rito. Nakita ko siyang namutla at nanlalaki ang matang nakatingin sa taong nasa likuran ko. Nilingon ko ito at nakita ko din at pamumutla ni Rox. What's the meaning of this?! Gusto ko man siya lapitan but No. Kailangan ko muna malaman ang totoo.
"Tell. Me. The. Truth." --- I demanded.
Nanginginig na lumapit si Romeo but I could clearly see relief, happiness and is it true? I could see loneliness in his eyes.
"Bakla ako. Beki. Hindi ako pusong lalaki. Hindi ako boyfriend ni Rox. Bestfriend niya at malaki ang pinagkaiba nun." --- tuloy tuloy niyang sabi na animo'y hinahabol ng mga rebelde para maging hostage.
"W-what...?" --- yun lang ang tanging lumabas sa bibig ko. I cannot even think of a proper sentence to answer his revelations. And as if hindi pa sapat ang lahat ng iyon ay nagsalita si Rox.
"And I still love you to the moon and back, Ash. Magpapanggap pa ba ako kung bawat kilos ko nagpapakita na may pag-asa ka pa? Magpapapipokrita pa ba ako eh kung ikaw at ikaw pa rin naman? I've tried my best to move on pero hanggang salita lang talaga ako. Hindi ko kayang gawin kahit ilang beses kong subukan dahil kahit utak ko, taksil na sa akin. I love you. I love you so much that it pains me na hanggang dito na lang tayo. Na lumalaban ka lang naman for your damn ego as a man. It pains me. It really pains me." --- humihikbi niya ng sabi. Ang sakit na makitang nasasaktan yung taong mahal mo ng dahil sa'yo.
Hindi pa man nagre-register yung sinabi niya sa akin ay nagsimula na siyang maglakad palabas.
Ano daw? Akala niya, ginagawa ko ito para sa ego. Fvck it. Hindi pa rin ba niya ramdam na mahal ko siya? Mahal na mahal.
Kung hindi pa ako binatukan ni beki at inirapan, hindi ako matatauhan.
Tumakbo na ako para hagilapin si Rox and I saw her approaching her car. Dali dali akong lumapit sa pwesto niya at hinatak paharap sa akin.
Hilam ang mga mata niya ng luha. Hindi ko alam kung paano ko maiaalis yun kaya hindi na ako nag-dalawang isip.
I gave her an ovary exploding kiss.
****
PS. Here's an update :) May 2nd half po ang Herz University kung sino man po ang nagbabasa nun na nagbabasa din ng 143rd Jerk. :> Ang 2nd installment ay kadugtong na ng epilogue. Hindi ko na inihiwalay ang book dahil short updates lang naman iyon. Thank you!
Tweet me: @misskeemist
Add me: Keem Delgado
Text to reach: PM me. :)
VOTE. COMMENT. FAN.
Thanky. God bless! ♥♡
BINABASA MO ANG
143rd JERK (COMPLETED)
HumorAng panget niya. Napaka-panget niya. Sobrang panget niya. Ang Panget panget niya talaga. Ang baho niya. Napaka-baho niya. Sobrang baho niya. Amoy payatas siya. Nakakadiri ang pagmumkha niya. Maitim, may eyeglasses, may braces, may tartar at may ting...
