#Kaderlerini ölümün kollarına bırakmak istemeyen bir grup insan... İstedikleri şey ise karşılarına çıkan fırsatları kullanıp, dünyalarını koca bir yıkımdan kurtarmak ancak her biri geçmişlerine o kadar takıntılı ki birbirlerini göremiyorlar. Bu yo...
Onların kalkmasına izin vermeden elimdeki silahı önce kadın olana doğrulttum ve ateş ettim. Göğsündeki yaraya rağmen kalkmaya çalışıyordu. Buna izin veremezdim ve bu kez başına üç defa ateş ettim. Kulağımdaki çınlamaya dayanarak nefes aldım. Uzak mesafede bunu kesin kaçırırdım ama o kadar yakındık ki, buna izin veremezdim. Ancak diğer hastalık kapmış olan adam üzerime atladığında silahı düşürdüm ve ısırmak için saldırmaya başlamıştı. Engellemek için onu itmeye çalışıyordum. Ellerimi boğazına sarıp bütün gücümle sıkmaya başladığımda bir silah sesi sonrası üzerimdeki adam daha da ağırlaşmıştı ve o sarı gözler boş bakıyordu. Sağ tarafıma dönüp baktığımda Uraz ateş etmiş ancak yaklaşmışlardı da. Hemen üzerimdeki adamı itip tekrar ayağa kalktım. Ona uzak mesafede işlemiyordu belli ki.
Uraz; Kaçma Akel!
Onu elbette dinlemedim hızla koşmaya başladım. Az önce birini öldürmüş olduğum gerçeği kalbimi zaten acıtıyordu ve bu hırsla arkama bile bakmadan soldaki ağaçlığın içine daldım.
Cenk; Akelll!
Ahmet; Kahretsin.
Kaya; Bu oyunu sevmedim!
Diğerleri dururken sadece peşimden Kaya koşuyordu ve uzun boyunun avantajını da bir hayli kullanıyordu. Büyük bir ağacın arkasına saklanıp beni görmemesini umdum ve hala aramaya devam ediyordu. Pes etmeyecekti...
Kaya; Birini öldürmek nasılmış? Şimdi anlamış olman gerekiyor ha!.. Kabul edeyim etkilendim. Kendini feda etme şeklin nasıl diyeyim... gördüğüm en aptalca şeydi.
Gözyaşlarımı bastırmaya çalışıp derin bir nefes aldım ve soldan koşabileceğimi düşünerek arkasını döndüğü anda durmadım. Deli gibi koşuyordum, pes edemezdim...Aramızdaki mesafe pek fazla kalmamıştı ama bir umut yine de pes etmemiştim ta ki üzerime atlayana kadar. Beni yere serdiğinde yüz üstü yapıştım ve üzerimde tüm ağırlığını bastırarak duran Kaya sanki hırsını çıkarıyor gibiydi. Elini boynuma sarıp geriye doğru ona bakmaya zorladı. Fazlasıyla canım acıyordu ama dayanmak zorundaydım.
Kaya; Anlaştığımızı sanmıştım!..
- Bırak beni!
Kaya; Artık ölsen de bırakmam! Şimdi söyle bakalım sende katil misin?
Üzerimden kalkıp kollarımdan tutarak beni de geri çektiğinde alnımdan gelen sıvı görüş alanımı kapatıyordu. Kendine döndürdüğü zaman başıma bakıp;
Kaya; Harika, bir bu eksik...beni dinleseydin bu yaşanmazdı!
Saçımdan tutup beni kendine çektiğinde adeta öfke kusuyordu. Ona bu kadar yakınken fazla zamanımın olmadığını biliyordum. Gözleri dudaklarıma kaydığında fazla düşünmedim, belki de bu benim avantajımdı.
Kaya; Beni ciddi anlamda deli ediyorsun!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
