B.30/ Bir Gece

21 2 0
                                    

#AKEL#

Eve girmeden önce bahçesinde durup etrafıma bakarken, sessizce yanıma gelen Emre'ye döndüm.

Emre; Sen iyi misin?

- Benle konuşmadığını sanıyordum.

Emre; Başına silah dayanmadan önceydi...

Yüzümü saran ellerindeki kanı gördüğümde başımın kanadığını o an idrak ettim. Adrenalinden pek bir şey hissetmemiştim.

- Yine mi!

Emre; İçeri girelim hadi! Alnın yaralı pansuman yaparım.

Hepsi bana fazla iyimser davranıyordu ve bu durum dengemi bozuyordu.Aklımda sürekli planlar dönüyor ve bir an önce her şeyin bitmesini istiyorum.Eve girdiğimde küçük bahçeli iki katlı şirin bir evdi ve Uraz'ın dediği gibi buradaki aile olaylar büyümeden kaçıp gitmişler. İçi boş resim çerçevelerinde parmaklarımı gezdirip tozu havaya üfledim.

Kaya; Biraz dinlenelim. Sonra yola devam edelim.

- Araç bulmamız lazım.

Sorum her birini bana bakmaya zorlamıştı ama kimse cevap verememişti.

Kaya; Gece fazla karanlık ve ne olduğunu gördük. Sakinlik olana kadar burada kalabiliriz. Sabah şafakla yola devam ederiz.

- Bu zaman kaybı! Yola devam edebiliriz.

Uraz; Bu tehlikeli!

- Şimdi mi tehlikeli oldu. Bu şey başından beri tehlikeliydi.

Kaya; Neden sakin olmuyorsun?

-  Bu bana ne kazandıracak? Sakarya'ya 1:30 saatimiz var dedin! Neden sabaha kadar bekleyelim. Çoktan oraya varabiliriz!

Kaya; Yada varamadan başka bir belaya bulaşırız. Araç yok, Ahmet yaralı ve bizde yorgunuz. Sabah şafakta çıkarız !

- Dayanabileceğini söyledi. Önce araç buluruz onu yormayız bile.

Kaya; Bir an önce oraya varmak istemeni anlıyorum ama bu şekilde devam edemeyiz. Güç toplamamız lazım, hepimiz yorgunuz ve şimdiden üç yaralımız var bile.

Alnımı işaret ettiğinde, gözüme gelen kanı silip gözlerimi sinirle devirmiştim.

- Ben iyiyim...

Kaya, aramızda ki boşluğu doldurup bana yaklaştığında çenemden tutup ona bakmaya zorlamıştı.

Kaya; Alnın yaralı doktor. Eğer sen kendini tedavi etmeyeceksen ben ederim.

O an Emre arkamdan yaklaşıp omuzlarımdan tuttu ve bakışlarının tam karşısında ki Kaya'da olduğuna emindim. İkisi de benden bir kafa kadar uzunlardı ve onlar ise tepemden şimdi birbirlerine bakıyorlardı.

 İkisi de benden bir kafa kadar uzunlardı ve onlar ise tepemden şimdi birbirlerine bakıyorlardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ZOMBİ ÇAĞI- PARAZİTLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin