B.17/Yol

29 5 2
                                    

#AKEL#

  Aracın içinde kalbim yerinden çıkacakmış gibi askerin gelişini izliyordum. Hepsi kendinden emin bir şekilde beklerken asker yaklaştığında, Ahmet camı açıp konuştu.

Ahmet; İyi nöbetler. Durumlar nasıl?

Asker; Sağolun. Bölgeden çıkış yasak haberiniz yok mu?

Ahmet; Hımm hayır bize böyle bir bilgi verilmedi. Telsizlerde sorun yaşıyoruz.

Asker; İki gündür çıkışlar durdu ve sağlıklı insanların hepsi terminalde toplandı. Gerekli kontroller yapıldıktan sonra onlar için otobüs gelecek.

Kaya; Yollar çok kötü olmalı.

Asker; Öyle köprüler kilit oldu ve yolların hepsi kazalarla dolu. İsteseniz de ilerleyemezsiniz. Yolları temizlemek için uğraşıyoruz ve açılır açılmaz araçlar çıkacak.

Ahmet; Yani geçemiyor muyuz?

Asker; Maalesef güvenlik açısından buna izin veremeyiz.

Uraz koltuğun altındaki silahını alıp askere ateş etmek için kaldırırken elini tuttum ve durdurdum, o sırada asker eğilip arabanın içine baktığında beni görünce duraksadı.

Asker; Sorun mu var acaba memur bey?

Ahmet; Hayır, hayır. Bayan ailesine ulaşmak istiyor ona yardımcı olmak adına aldık. Diğer insanların yanına bırakacağız.

Asker; Anladım o zaman her şekilde terminale gitmelisiniz. Bir ekip zaten geri dönüyordu size eşlik etsinler. Yollar fazla tehlikeli. Biliyorsunuz ki pek polis kalmadı, her yerde artık biz varız. Sizlerin dün akşam çekildiğini sanıyordum. Yolu açmaya çalışan sizin ekiplerdi sonuçta.

Kaya; Yardıma ihtiyacı olan bir grupla ilgileniyorduk bu yüzden kaldık ve aslında şimdi geçebilirsek ekibimizin kalanına yetişebiliriz. Onlara yardım etmeliyiz. Yolu açın lütfen! Şuan da bizde amirimizin emirlerine uyuyoruz.

Asker; Üzgünüm kesin emir var. Kimseye izin verilmiyor. Şöyle ki;

Asker benim duymamam için eğilip Ahmet'e konuşmuştu ama duymuştum elbette.

Asker; Yollar çok tehlikeli ve sınırın dışında hastalık kol geziyor. Burayı kontrol altına almamız malum zor oldu şimdi ekip halinde diğer tarafı temizlemeye çalışıyoruz. O yüzden siz terminale gidin. Orada da size ihtiyaçları olduğuna eminim hem bayanında güvenliği için en iyisi bu.

Köşeden çıkan üç askeri görünce rahatlamıştım. Ahmet gülerek onayladığından asker diğerlerine seslenip bize eşlik etmelerini istedi ve çok geçmeden bir ekip önümüzde bize yol açıyordu.

Ahmet; Harika şimdi ne olacak?

Kaya; Oradakiler bizi tanımıyor ve polis olmadığımız ortaya çıkacak.

Uraz; Asker olalım!

Ahmet; Plana ihtiyacımız var!

Kaya; Düşünüyorum!

Uraz; Askerler bizi gördü çocuklar, şimdi kaçsak da yollar kapalı nasıl gideceğiz?

Cenk; Bakın asker merkezde polis kalmadığını söyledi belki kimse yoktur ve böylece bizden kimse şüphelenmez. Hala polis gibi davranabiliriz.

ZOMBİ ÇAĞI- PARAZİTLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin