Chapter 4

44 7 19
                                    

Άνοιξα τα μάτια μου από το δυνατο φως του ηλίου που εισήλθε στο δωμάτιο.

Ημουν ακόμα πολυ κουρασμένη από χθες αλλά επρεπε να σηκωθώ γιατί ποιος τους ακούει τους άλλους αν αργήσω.

Φόρεσα ένα μαυρο τζιν με μια λευκή κοντομάνικη μπλουζα και αφού πηρα στα χέρια μου τα - επίσης μαυρα - converse μου κατεβηκα στον κάτω όροφο ώστε να φύγω για το σχολείο.

Ο Jungkook όπως μου υποσχέθηκε χθες, μου βρήκε ένα αρκετά καλο τραγούδι για να παρουσιάσω σήμερα μπροστά στον κύριο Kim αν και ημουν αρκετά αγχωμένη γι αυτό.

Περνώντας την εξωτερική πόρτα του σπιτιού μου, συνάντησα -ως γνωστών- τον κολλητό μου φίλο να με περιμένει.

Jungkook: Έτοιμη;

Amelia: Προσπαθώ

Jungkook: Θα τα πας μια χαρά, εξάλλου ξέρω τι διαλέγω

Είπε κλείνοντας μου το ματι.

Amelia: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο

Ειπα ενώ μου ξέφυγε ένα μικρό γελακι.

Μπηκα στο αυτοκινητο του και ξεκινήσαμε για το σχολείο.

Περάσαμε την πύλη αυτής της κόλασης που αποκαλείται σχολείο και προχωρησαμε στο προαύλιο ώστε να περιμένουμε τον Yoongi να έρθει.

Jungkook: Α καλά πάει, αυτος βλέπει ακόμα το 13ο όνειρο.

Amelia: Παρτον ένα τηλέφωνο

Yoongi: Δεν χρειάζεται

Jungkook: Που είσαι αγόρι μου τόση ώρα; Κοντεύει να χτυπήσει το κουδουνι.

Yoongi: Ασε την γκρίνια και προχωρά jungkookie

Jungkook: Yahh, μην με λες ετσι

Amelia: Εε ρε πρωί πρωί τι τραβάμε

Yoongi: STOP!!

Είπε και σταματήσαμε και οι τρεις στις θέσεις μας

Amelia: Θα μας πας από καρδιά;

Yoongi: Αυτά είναι converse μποτάκια?

Amelia: Σαν τι σου φαίνονται;

Yoongi: Πόσες φορές σου έχω πει να τα πετάξεις;

Jungkook: Γιατί της φωνάζεις Yoongi hyung και εγώ φοράω converse

Yoongi: Αλλο εσυ😒

Amelia: Είστε αίσχος και οι δυο, προχωρήστε τωρα ομως.

Κάποια μέρα αλήθεια θα τους δολοφονησω.
Αφού μπήκαμε στον εσωτερικό χώρο του σχολείο χωριστήκαμε και προχωρησαμε προς τις τάξεις μας.

UNLOVE MEWhere stories live. Discover now