Chapter 22

37 5 20
                                    

Taehyung's POV

Σταμάτησα το αυτοκίνητο μπροστά από το σπίτι μου και της έριξα μια γρήγορη ματιά.

Taehyung: Περίμενε να έρθω να σου ανοίξω εγώ γιατί μόνη σου θα σκοτωθείς.

Έκανα τον γύρο και πήγα μπροστά από την πόρτα του συνοδηγού. Την άνοιξα και εκείνη στηρίχτηκε στα χέρια μου για να σηκωθεί.

Amelia: Νομίζω ότι ζαλίζομαι λίγο.

Παραπάτησε, αλλά πρόλαβα να την σταθεροποιήσω.

Taehyung: Σώπα ρε ζαλίζεσαι; Δεν το περίμενα.

Γέλασα ενώ εκείνη σήκωσε το χέρι της για να μου χτυπήσει τον ώμο.

Ναι. Παραλίγο να ευστοχήσει δηλαδή.

Την πήρα αγκαλιά και μπήκαμε στο σπίτι.

Taehyung: Πάμε να ξαπλώσεις, τι λες;

Amelia: Taehyung, ξέρεις ότι δεν μπορώ να μείνω εδώ.

Η φωνή της ίσα που ακουγόταν ενώ τα μάτια της ήταν κλειστά.

Taehyung: Θα στείλω μήνυμα στον Yoongi να σε καλύψει.

Amelia: Ναι αλλά ο Jin-

Taehyung: Τι πάλι με αυτόν;

Amelia: Είχε πει στην μαμά μου ότι θα με γυρνούσε σπίτι. Πάλι μόνο του τον άφησα τον καημένο.

Taehyung: Πρώτον, δεν ήταν μόνος του. Δεύτερον, είμαι σίγουρος ότι ο Jungkook θα βρει κάτι να πει στην μαμά σου.

Την άφησα απαλά στο κρεβάτι και κάθισα δίπλα της.

Taehyung: Είχα αλλά σχέδια πριν από μισή ώρα. Αλλά είσαι αρκετά μεθυσμένη και νυσταγμένη.

Της χάιδεψα τα μαλλιά, με ένα χαμόγελο στα χείλη μου και εκείνη άνοιξε τα μάτια της.

Amelia: Τι σχέδια;

Τράβηξε το χέρι μου από τα μαλλιά της και το κράτησε κοιτώντας με.

Taehyung: Νομίζω μπορείς να φανταστείς.

Της είπα, ενώ το βλέμμα μου έπεσε στο πάτωμα. Δεν ξέρω γιατί αυτήν την στιγμή νιώθω ευάλωτος δίπλα της.

Amelia: Χμμ, να σκεφτώ.

Έκανε πως σκέφτεται ενώ γύρισε μπρούμυτα εξακολουθώντας να με κοιτάζει.

Taehyung: Μην μας καείς.

Έβγαλε έναν ενοχλημένο ήχο ενώ σηκώθηκε και έκατσε οκλαδόν μπροστά μου.

Amelia: Κατάλαβα έξυπνε.

Taehyung: Συγχαρητήρια, κέρδισες ένα σετ κουζινικών αξίας 150€.

UNLOVE MEDonde viven las historias. Descúbrelo ahora