UNLOVE ME

Chapter 13

Πρώτη μέρα των διακοπών. Τι όμορφο να μην χτυπάει το ξυπνητήρι σου από τις 7 το πρωί.

Τι άσχημο ομως να σε ξυπνάει ο ήχος κλήσης του κινητού σου.

📞:
Amelia: Μμμ

Jungkook: Ναι καλημερα και σε σενα, ακόμα κοιμάσαι;

Amelia: Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος θα ξύπναγε από τις 9 σήμερα.

Jungkook: Αυτος που ακούει το κουδουνι του σπιτιού του να χτυπάει ασταμάτητα από τις 8:00 και λεπτές φωνούλες να τρυπάνε τα τυμπανα του.

Amelia: Εε; Τι μου λες

Jungkook: Εγώ τιποτα, αυτά τα μικρά, τα κάλαντα από το πρωί. Δεν έχουν έρθει σε σενα;

Ναι κάτι μου είπες τωρα

Amelia: Δεν ξέρω κοιμάμαι βαριά. Τέλος πάντων αυτος ήταν ο λόγος που με ξύπνησες;

Jungkook: Οχι μόνο. Σήκω ετοιμάσου να παμε καμία βολτα, παραμονή Χριστουγέννων σήμερα.

Amelia: Ο κόσμος συνήθως δεν βγαίνει βολτα από τις 9 το πρωί.

Του απάντησα αγανακτισμένη θέλοντας να γυρίσω στον υπεροχο ύπνο μου.

Jungkook: Πω είσαι τελειως ξενερωτη θα παρω τον Yoon-

Amelia: Ναι ναι κάνε κανα αστείο να τον ξυπνήσεις και δεν θα είναι τόσο επιεικής όσο εγώ.

Τον άκουσα να ξεφυσάει μέσα από το κινητό.

Amelia: Καλά ακου. Ασε με να κοιμηθώ αλλο λίγο και έλα γύρω στις 12 να παμε.

Jungkook: Εντάξει θα το δεχτώ

Amelia: Ωραια, κλείνω τωρα τα λεμε

Jungkook: Βάλε ξυπνητη-

Τέλος κλήσης.

Ξανα έπεσα με φορα στο μαξιλάρι μου αναστεναζωντας ανακουφισμένη, ελπίζοντας να μπορούσε να με παρει ο ύπνος για λίγο ακόμα.

————

Δηλαδή αν δεν με ξυπνήσει κάποιος σε αυτό το σπίτι είναι θαύμα. Σκέφτηκα καθώς σηκώθηκα από το κρεβάτι για να παω να δω ποιος χτυπάει με τόση μανία το κουδουνι.

Η μαμά μου είχε ήδη ανοίξει.

- Jungkook αγόρι μου τι κανείς;
του είπε η μαμά μου χαμογελώντας

Jungkook: Καλά, μια χαρά εσεις;

Και μετά με είδε.

Jungkook: Να ρωτήσω γιατί είσαι ακόμα με τις πιτζάμες;

Amelia: Έρχομαι σε πέντε.

Πραγματικά μετά από πέντε λεπτά ημουν κάτω έτοιμη να φύγουμε.