Yine Baştan

4 Bölüm

Uyandım ama hayır öyle normal uyanmak değil. Yataktan uçarak uyandım.

Yerden kalkarken de kapı açıldı ve içeri Aydın girdi.

" Uyanmış sın Rozalin. Hadi akşam yemeği hazır seni bekliyoruz" dedi yumuşak bir ses tonuyla.

" Tamam ben hemen geliyorum " dedim.
Aydın odadan çıkar çıkmaz banyoya girdim.
Elimi yüzümü yıkadım ve kurula dim.
Aynadan da kendime baktım.

Saçlarım dağılmış tı. Umursamadım. Ne yani Sanki restorana gitmeye hazırlanıyordum.

Aşa indim ve masada bu sefer tek boş olan yere oturdum. Yani Egemen ve çağrı'nin ortasında ya.

Başka yer mi yoktu.
Gidip oturdum.

Yemek yerken adar bey boğazını temizledi ve konuştu.

" Rozalin biliyorum burada olan üçüncü günün. Ama yarın seni baba tarafı ile tanıştırmak istiyoruz." Dedi bana bakarak.

Yutkundum. Ben daha bu 7 kişiye alışamamiş iken dahası mi.?

Fakat hiç bir şey diyemedim. Sadece başımla onayladım. Ne yapabilirim ki.
Onlar da kendince doğru.
Kaç yıl gerçek olmayan bir kız, kız kardeş, abla, torun , kuzen ile yaşamış.

Yemek yedikten sonra salona geçtik.
" Çıkalım mı abi ya sıkıldım evde "
Dedi çağrı.

Poyraz'a bakarak konuştu.
Poyraz biraz düşündü.

" Nereye gitmek istiyorsunuz oğlum" dedi rüya hanım.

" Ya anne ne biliyim canım dondurma çekti dondurma alalım." Dedi çağrı.

"Bu havada mı?" Dedi Egemen.
" Evet ya hadi benim de Canım çekti şimdi " dedi akın.

Aslında benim de. Çünkü dondurma benim en sevdiğim şeylerden biriydi.

" Tamam ama gidip geliyoruz " dedi poyraz. İfadesi hala sert di fakat sesi biraz yumuşak di.

" Tamam ama gidin mont falan alın dışarısı soğuk" dedi adar bey.
Herkes ayaklandı.

Ben ellerime bakıyordum.
" Rozalin sen niye hala oturuyorsun" bir anda Aydın konuştu.

Onlara baktım" bende mi geliyorum?" Dedim şaşırdığımı belli eden bir ses ile.

" Hayır! Biz eğlenmeye gidiyoruz.
Ve sen gelirsen eğlenenmeyiz" dedi akın.

" Akın o senin ikizin. Siz gidiyorsanız onu da alacak siniz" dedi adar bey.

" Gerek yok gerçekten evde de kalabilirim. Benim için bir sorun yok yani" dedim.

" Hayır Rozalin sen de geliyor sun" dedi aydın.

Sonra herkes odasına gidip hazırlandı.
Bende hazır olduğumda indim.
Onlar da hazır di.
Çıkıp herkes bir arabaya doğru ilerlerken ben durmak zorunda kaldım.

Ben kimin arabasına binmem gerekiyor şimdi ya.

Poyraz durdu ve bana baktı.
"Orada dikilmeye devam edersen burada kalırsın" dedi soğuk sesi ile.

Ben bir şey demeden onun arkasından gittim.

Sonra da kaffe gibi bir yere geldik.
İçeri geçip bir masaya oturduk.

" Umut ve Berk abi de geliyor" dedi akın.
Umut'u görmüştüm ama Berk denen çocuğu tanımıyor dum.

5 dakika kadar geçtik ten sonra iki kişi geldi. Biri umut tı diğeri ise Berk olmalıydı.

Oturdular.
Berk denen çocuk bana baktı.
Yanımıza bir garson gelince bakışlarını benden almıştı.

" Ne istersiniz.?" Dedi orta yaşlarda bir adam.

" Sade türk kahvesi" dedi Poyraz.
" Bana dondurma" dedi akın hemen onun arkasından " bana da bir dondurma" dedi çağrı.

" milkshake " dedi Egemen hemen ardından " bana da milkshake " dedi aydın.
" Bana da milkshake " dedi Berk.

Umut " bana da bir kahve " dedi.

Son olarak bana bakınca" çikolatalı dondurma" dedim.

Adam gitti. Hiç kimse konuşmuyor du.
Ölüm sessizliği...

Tamam tamam gerilmeyin.

" Ne güzel eğleniriz demiştik." Dedi akın ve bana baktı. " Ama sanırım biri tadımızı bozuyor." Diye devam etti.
Gözlerimi devirdim.

1 saat kadar geçmişti. Poyraz hesabı isteyince beklemeye başladık.
Birden önümüze arda , Hasan ve tanımadığım bir kaç adam çıktı.

" Aaa biz geldik diye mi gidiyor sunuz?" Dedi çocuk.

" Evet o sikik suratınızı görmemek için herşeyi yapıyoruz " dedi Egemen.
"Oo vurdu ve gol oldu" dedim bir anda kendimi tutamayarak .

Egemen bana baktı. Bir kaç saniye sonra yine önüne döndü.

" Egemen." Dedi uyarıcı bir ses tonuyla poyraz.
O adam yine konuşarak" korkmayın korkmayın bu sefer kız kardeşinizi size düşman etmeyeceğiz." Dedi. Yüzünde alaycı bir ifade vardı.

" Bu sefer istesen de yapabilir misin.. sanmıyorum " dedi poyraz.
Bunlar niye düşman acaba.
Sorsam da bana cevap vermezler biliyorum. O yüzden de sormaya niyetli değilim.

Hesabı ödeyip çıkmıştık.
Ve eve doğru yol aldık.

Bu sefer Aydın'ın yanına oturdum.
" Şey o adam kimdi?" Dedim pat diye.
" O önder " diye cevapladı kısaca.

" Birbirinizi neden sevmiyor sunuz ?" Diye sordun bu sefer.

" Ben anlatmasam Rozalin. Bunu poyraz abime sormalısın."dedi. Başımı tamam
Anlamda salladım.

Eve gelir gelmez herkes kendi odasına gitti. Ben de rahat kıyafet giydim.

Sonra da kendime bir dizi açıp izlemeye başladım.

Çok geç olmadan telefonu şarja taktım.
Ve yarın için çanta'mi hazırladım.
Ve yatağa uzanıp uyudum.

Bitti

Neler düşünüyorsunuz??

En sevdiğiniz hangisi oldu.?

En nefret ettiğiniz?