17 Bölüm

320 11 0
                                    

" okuldan nefret ediyorum!" Diye bağırdım.
" Hıhı ama geç kalırız kalk artık" dedi akın.

Of diyerek kalktım.
" Dışarısı sıcak çok kalın giynme." Dedi akın. Başımı tamam anlamda salladım.
O çıktı bende dolabından bir şeyler alıp banyoda giyindim.

O çıktı bende dolabından bir şeyler alıp banyoda giyindim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çantamı da alıp aşa indim.
Herkes oradaydı.

"Günaydınn" dedim tüm enerjimi kullanarak.
Poyraz abimin ve Kara'nin ortasına oturdum.

" Sanırım bugün kesin olarak boks torbası olacak birini bulucam." Dedi Kara benim üstümdeki kıyafetlere bakarken.

" Ne?" Dedim.
" Yok bir şey Rozalin'im de bu pantolonun yarısı yok olmuş." Dedi. Gözlerimi devirdim. " Yok olmadı. Şort ya ondan kısa dir." Dedim.

Akın.

Oğuz abim'in dediği şeye sırıtarak ona baktım. Evet eğer biri ona baksa bile abimin boks torbası olacak gibi görünüyor.

Rozalin'e baktım. Sonra da istemsizce yüzümde bir gülümseme oluştu.

O çok farklıydı sanki. Diğerleri gibi değil di benim ikizim. Ara sıra çok masum ve çok sakin fakat bazen tam tersi her an üstünüze saldıracak miş gibi.

Çok dengesiz fakat bu o kadar dengeli bir kız dı.

Dün oturup uzun uzun konuşmuş tuk onunla sonra da ışığı kapatıp uyumuştuk.

Çok üzülmüş ve kızmış tı o duruma.
Oğuz abim'in doğruyu söylediğinde kimse ona inanmadı ve Rozalin o işkenceyi uzun zaman daha katlanmak zorunda kaldı.

Dün bana ' Niye kimse ona inanmadı ki, o doğruyu söylüyor du. Gerçeği kimse bilemez di , herkes o kızın olması gereken kişi olduğunu düşünüyor du.' keşke diye geçirdim o an içimden.

Keşke herkes abime inansaydi.

" Hadi gelin okula sizi ben bırakırım. Ondan sonra da hastaneye geçerim."
Dedi egemen abim.
Fakat Rozalin hızla oğuz abime döndü.
" Kara beni motorla oraya kadar bırakır mısın? İşin yoksa tabi." Dedi

Çağrı her 'Kara' duyduğunda kaşları çatılsa da bir şey demiyor du.
Rozalin dün neden ona kara dediğin anlatmış tı bana.
Oğuz abim de az değilmiş. O insanlar içinde bile kendini gizlemeye başardı.

" Tamam güzelim. Zaten ordan başka bir yere gitmem gerekiyor." Dedi ve hep birlikte dışarı çıktık

Ben ve çağrı egemen abimin arabasına yürüdük.
Rozalin oğuz abim ile.
Aydın abim de kendi arabasına.

Okula vardığımizda vedalaştık ve müzik odasına gittik.
İlk ders müzik olduğu için.

Orda sadece oturmak için sandalye vardı, Ve müzik aletleri.
Ben hemen Rozalin'in yanına oturdum.
Ayaz denen çocuk da Rozalin'in diğer tarafına geçti.

Bu çocuk niye hep onun peşinde ki.
Acaba ondan hoşlanıyor mu?
Rozalin kardeş gibi yiz demişti ama.

Ben bunları düşünürken biri yanıma oturdu.
Ama orası Yaman için di.

" Kardeşim burası do-" derken bunun Yaman olduğunu gördüm.
Güldü." Öyle mi kim oturacak miş." Dedi.

" Senin için mal, başkası sandığım için öyle diyordum." Dedim gözlerimi devirerek.

Yaman'ın yanına Yasmin oturdu.
Yaman ona bakıp uzun bir 'offf' çekti.
Bu kız Yaman'a kafayı takmış tı.
Yaman ne kadar başkasını sevdiğini söylese de bu kız peşini bırakmadı.

Hoca gelince derse başladık.

Rozalin

" Hadi Rozalin ne dikiliyor sun yürüsene." Diyen Akın'a baktım.
" Ayaz'ı bekliyorum" dedim.

Ayaz da tostu alınca hep birlikte masaya geçtik.
Yanlız değildik. İlk geldiğimizde yine birlikte oturmuştuk. Yani ben zorla onların yanına oturmuştum.

Kshdjsbdnsnd

İç sesime gözlerimi devirdim.

Ben kimseyi umursamadan tostu boğazıma tıkıyor dum.
" Bunun senin ikizin olduğuna emin miyiz?" Diye sordu biri. Adını biliyor dum ama unutum şuan neydi ya.
Ben öyle düşünürken akın ona cevap vermişti.

" Eminiz umut eminiz. O benim gerçek ikizim, dimi güzelim." Dedi. Bana baktı.
Gülümsedim ve " elbette yakışıklı." Dedim.

Sonra ilk başlarda bana abla diyen çocuk " en son birbirine küfür edecek gibi bakmaları dışında sorun yok." Demesi ile herkes güldü.

" Peki bir soru Rozalin. Neden 20 yıl yemek yememiş gibi yiyorsun?" Bizim sınıfta olan çocuk böyle Demesi ile boğazımda kalan ekmek ile öksürmeye başladım.

Sonra ayaz su verdi içtim ve ona dönüp
" Abart yani abart. O kadar da değil, açım yiyorum. " Dedim.

Sonunda zil sesi gelince yine herkes kalkıp dağılmaya başlarken Umut denen çocuğa kötü kötü baktım.

Sinirimi bozdu. Kopke.







Bitti

Bölüm hakkında düşünceleriniz??

En sevdiğiniz karakter?

Sizleri seviyorumm Bir sonraki bölümde görüşürüzzzz 🤍

Yine Baştan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin