6 Bölüm

729 25 0
                                    

Bana verilen odada dim.
Birden içeri Aydın girdi. " Napiyorsun" dedi yumuşacık sesi ile.

" Biraz gergin olduğum için boş boş oturuyorum ve düşünüyorum" dedim.
" Gergin olmana gerek yok" dedi .

" Kaç kişi gelecek. Haberin var mı?" Diye sordum.
" Evet kim ve kaç kişi geleceğini mi merak ediyor sun" başımı evet anlamda salladım.

" İki amcam var. İkisi de evli.
En küçük olan Aydan amcam. O 38 yaşında evli karısı Damla 37 yaşında.
Ve Aytaç amcam o da 50 yaşında ve karısı Cemre de 48 yaşında." Dedi.

Tamam.
4 kişi çok değil di. Çok daha fazla olabilir di.

Ben hiç bir şey demeyince aydın konuşmaya devam etti.

"Aydan amcamın iki oğlu var. Birisi efe o 8 yaşında ve abisi Eymen.
O da seninle yaşıt."dedi.
Tamam Eymen benimle yaşıt yani o da akın gibi bana ön yargılı yaklaşacak tır.
Efe oda çocuk daha yani ne anlar ön yargı dan.

" Ve Aytaç amcamin da 2 kızı ve 1 oğlu var. Yağmur o senden bir yaş küçük.
Hazal o 19 yaşında. Ve Eyüp o da benimle yaşıt yani 21 yaşında." Dedi.

Offff. 9 kişi mi ya. Umarım iyi anlaşırız.
Tamam. Ben Rozalin im yani başarırım.

" Tamam hadi hazırlan bende hazırlanmaya gidiyorum." Dedi .

Tamam dedim. O da odadan çıkıp gitti.
Ben kıyafet seçmeye başladım ki.
Odaya rüya hanım girdi.

" Kızım. Restorana gidiyoruz. Giyecek bir şey seçmemiş isen bunu giyebilir sin."

Dedi elinde olan elbiseyi bana doğru göstererek.

" Rüya hanım çok isterdim ama... Karnım ağrıyor biraz yani şey olabilirim" biraz utana sıkıla söylediğim şey ile rüya hanım gülümsedi.

" Tamam kızım sorun yok tabiki ozaman normal istediğin gibi giyin." Diyip çıktı
Odadan.

Daha regl olmamış tım ama olacak gibi hissediyorum. Hem elbise de giymek istemiyordum. Aman neyse.

 Aman neyse

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Giydikleri

Aşa indiğimde herkes hazır di.
Rüya hanım çok güzel bir koyu yeşil renklerde olan bir elbise giymişti.

Adar bey koyu mavi takım elbise.
Poyraz ve egemen siyah pantolon ve siyah gömlek.

Aydın ve akın siyah pantolon beyaz gömlek. Çağrı kot pantolon ve beyaz bir sweatshirt.

Arabalara binip yola çıktık.
Restoran kapalıydı. Yani bizden başka kimse yoktu. İçeri girdiğimizde.
Büyük bir masa ile karşılaştık.
Ve beklediğim gibi 9 kişi.

Ne kadar gergin olsam da kendimi sakın tutmaya çalışıyor dum.
" Merhaba güzel kızım ben amcan Aydan" diyerek sarıldı bana. Tamam amcam olacak adam bana ön yargı ile yaklaşmadı.

" Bu karım Damla." Dedi eliyle çok güzel kahverengi gözleri ve siyah kıvırcık saçları olan kadını gösterirken.
Onunla da kısa bir sarılma yaşadım.

" Efe gel bakalım abla ile tanış." Dedi aydan bey.

" Merhaba abla. Ben efe. Sonra yemek yarışı yapalım mı?" Dedi. Gülümsedim.
" Tabi ki efe'cim yapalım" dedim.

"Eymen" dedi elini uzatarak.
Bana gülümsedi. Bende ona kocaman bir gülümseme ile karşılık verdim.

Tamam 9 kişiden dördü ile iyi anlaştım.
Geriye 5 kişi kalıyor.

" Merhaba. Bende diğer amcan Aytaç im" dedi gülümseyerek bana sarıldı.

" Bu da karım Cemre" dedi.
Cemre de çok güzel bir kadın di.
Kahverengi üzün saçları ve yeşil gözleri vardı.

" Ben yağmur. 16 yaşında yım." Dedi hızla. Kahverengi gözleri ve kahverengi saçları olan kız.
Gözlerini babasından ve saçlarını annesinden almış tı.
Çünkü Aytaç bey kahverengi gözlere sahip di.

" Ben Eyüp" dedi normal bir sesle.
On yargı yoktu. Fakat mutlu olduğunu da söyleyemem.

" Hazal" dedi isteksizce. Ona baktığımda ilk başta süs köpeği sandım.

" Hepinizi tanıdığıma memnun oldum.
Bende Rozalin ve 17 yaşında yım." Dedim.

Herkes bir yere geçti. Bir yanımda aydın vardı diğer yanımda da Eymen.
Tam karşımda da yağmur.

Herkes yiyor ve sohbet ediyor du.
Ben ise Sanki hiç kimse yok Muş gibi yemeği boğazıma tıkıyor dum.

Ne yapayım ya. En son okulda yedim.
" Yavaş ol Güzellik. Boğulmaya mı çalışıyor sun" dedi aydın.

" Çok açım ya en son okulda yedim.
Bu ne demek biliyor musun. Demek ki
Nerdeyse yarım gün yemek yemedim."
Dediğimde aydın, Eymen ve yağmur güldü.

" Eymen'cim niye gülüyorsun.
Ciddiyim ben yarım gün yememek ne olduğunu bilmiyor sun ondan gülüyor sun" dedim o yine güldü.

" Biliyorum Rozalin'cim bende senin gibi yemeğe aşığım. Ve yarım gün yememek düşüyorum da. Gerçekten acı bir şey " dedi. Güldüm.

Eymen ve yağmur. Onlar ikisi ile en iyi anlaştım.

Ha tabi efe'yi de unutmayalım.

Bitti.

Umarım beğenmiş siniz.

Gelecek olan bölümde görüşürüzzzz.👋

Yine Baştan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin