Yine Baştan

22. Bölüm

Ben ve umut konuşmadık daha fazla.
Zaten birbirimizi sevmiyorduk.

Maça Beş dakika kalla Kara yanımıza geldi.
" Rozalin istiyorsan odaya geç sen." Dedi.
Kaşlarımı çattım.
" O niye?" Dedim.

Bana baktı bir kaç saniye ve tam bir şey diyecekken tanıdık bir ses geldi.

" Burdaydın demek." Dedi Rüzgar abim saçlarımın üstüne bir öpücük bırakarak.
Ona şaşkınlık ile bakarken " Senin burda ne işin var?" Dedi Kara.
Sesi baya korkutucu geldi.

" Rozalin maç izleyecekmiş, onunla izlemeye geldim." Dedi
Birbirine dik dik bakarken birden Sinan " Oğuz maçın başlayacak." Dedi

Kara ( Oğuz )

Büyük ihtimalle maçtan sonra rozalin'i eve götürmek için burda.
Birbirimize dik dik bakarken birden sırıttım.
Bu tam olarak ' onu almana izin vericem mi sanıyorsun ' demek ti.
Kaşlarını çattı.

Rozalin'e baktım. Başından öptüm ve " Keşke odaya geçseydin. Tekrar hatırlamanı istemiyorum." Dedim.
Bana bakıp gülümsedi.
" Sorun yok. Sen git ve kazan." Dedi.
Rozalin'in seni hayal kırıklığına uğratıcam ama..
Neyse hadi başlayalım bakalım

Rozalin

Tüm vücudum titriyor du.
Yaklaşmak istedim. Kara'ya yumruk attan piçi öldürmek istedim.
Bir adım attım fakat rüzgar abim beni tuttu.

" bırak." Dedim sessizce.
Fakat kolumu bırakmadı.
" Bırak diyorum sana! Bırak!" Diye bağırdım.
" Bırak. Kara, Kendine gel gerçekten ondan dayak mı yeceksin!" Bana baktı ve suratında ki kana rağmen gülümsedi.

Birden ona tüm gücü ile bir yumruk çaktı.
Adam yere düştü.
Kara yumruklarına o adam bayılana kadar devam etti. Adam bayılır bayılmaz durdu.
Kazanan oydu.

Yanıma yaklaşınca rüzgar abimin elinden sıyrılıp karaya doğru koştum ve ona sarıldım.

" Sakin ol." Dedi.
Kaşlarımı çattım.
" Ne demek sakin ol ya, şu haline bir bak." Dedim endişe ile, hala titriyordum.

" ısınamadım ilk başta o yüzden öyle oldu." Dedi birkaç saniye yüzüne baktım.
Kaşı ve dudağı patlamıştı.

Odaya geçip ona pansuman yaptım.
Rüzgar abim bana bakıp " hazır san hadi eve dönelim." Dedi.
Kaşlarımı çattım. " Abi bu gece Kara ile kalacam dedim ya." Dedim ona bakarak.
Abim bana baktı.
" Yarın okulun var." Dedi.
" ben onu okula bırakarım." Dedi Kara

" Çantası ve kıyafetleri evde." Dedi yine rüzgar abim.
" Kara eve gidip yarın için kıyafet ve çantamı alsam olur mu." Dedim.
" Evet hadi gel gidelim." Dedi.

Dışarıya çıkınca Sinan ve kara vedalaştı.
" Yarın okulda görüşürüz beyinsiz zürafa ."dedim
Bana baktı " Görüşmeseydik keşke aptal yer cücesi." Dedi gözlerimi devirdim.

Eve gelince de içeri girdik. Herkes salonda oturuyordu.
" kızım sen abinde kalmayacak miydin." Diyen annem birden Kara'yı gördü.
" Evet yarın için kıyafet ve çantamı almaya geldim." Dedim
Babama bakamadım bile.
Odama gidip kıyafet ve çantamı alıp oturma odasına indim.

Tam kara hadi gidelim diyecektim ki babamla göz göze geldik.
Bakışlarımı çekip " Şey Oğuz hadi gidelim." Kara kaşlarını çattı.
Rüzgar abim de aynı şekilde.
" Oğuz nerden çıktı. Hani kara diyordun bana." Dedi.
Ellerime baktım.

" Evet Rozalin Kara diyordun ya ona." Dedi rüzgar abim.
" Yoksa bu ihtiyarın dediği şey yüzünden mi?
Dedim ya bana istediğin gibi seslen." Dedi

" Oğuz Babamla nasıl konuşuyorsun?" Dedi rüzgar abim sinirle.
" Nasıl konuşuyormuşum?" Dedi kara
Tam rüzgar abim bir şey diyecekti ki karanın koluna yapışıp.
" Hadi gidelim artık." Dedim. Gözümden istemsizce bir yaş düştü.

" Neden girdiğim her ortam dağılıyor?" Dedim kendi kendime bir yaş daha aktı.
Herkes yanıma yaklaştı.
" Neden Ağlıyor sun. Hiç bir şey senin suçun değil." Dedi Kara

" Evet birtanem. Senin suçun yok." Dedi rüzgar abim.
Tam akın da bir şey diyecekti ki kara " hadi gidelim." Dedi birden ve elimden tutup yürümeye başladı.

Motora binip yola çıktık .
Eve varınca üstüme onun tişörtünü giydim.
Bana gerçekten büyük geliyordu.
Ona gösterip.

" yeni elbisem nasıl?" Dedim bana baktı bir kaç saniye. " Eh işte." Dedi gözlerimi devirdim.
Sonra yanına gidip oturdum.
Gelirken aldığımız döneri yemeye başladım.
O aç olmadığı için istemiyordu beni izliyordu.
Tuhaf hissettim.

" Bir ısırık ister misin?" Dedim bana baktı dudağın sağ tarafı usluca yukarı kıvrıldı.
" isterim." Dedi .
" Tamam dur döneri çevireyim de diğer taraftan ısır sonuçta bu tarafından ben ıs-." Sözümü yarıda kesen şey ise direkt benim yediğim yerden pat diye ısırması oldu.

Benden iğrenir diye öyle demiştim ama.
" benden iğreniyor musun?" Diye sordu birden.
" Ne! Hayır tabikide yok öyle bir şey." Dedim, ve hatta kanıtlamak istercesine onun yediği yerden bir ısırık aldım.

Çiğneyip yuttum gibi ona baktım ve " Asıl sen benden iğrenirsin diye demiştim." Dedim.
" Aklından çıkar onu.. Senden asla iğrenmem ben Rozalin. Ben.." bir şey diyecekti ama sustu.

" Baksana kara." Dedim konuyu değiştirmek için sarf ettiğim çaba gayet ortada.
" Bana da boks öğretsene." Dedim.
" Sende Boks mı.. Hmm... hiç kötü bir fikir değil." Dedi. Gülümsedim.
" iyi bakalım cumartesi başlayalım." Dedi.

Birden kapı çalınca kaşlarımı çattım.
Kim gelmiş olabilir ki hemde bu saatte.

Bittiiiii.

Görüşürüzzzzz 🤍