Yine Baştan

8 Bölüm

Sabah uyandığımda hızla üzerimi değiştirdim ve aşa indim.

aydın abime baktım . Evet içimden öyle demeye karar verdim.

Aşa indiğimde herkes masada oturmuş bir tek ben eksik tım.
Yerime oturdum. Babam afiyet olsun demesi ile herkes yemeye başladı.

Yedikten sonra salona geçtik.
Artık adar bey'e baba ve rüya hanım'a anne demeye karar verdim.

Onlar benimle çok iyi davranıyor lar di.
Ve bence onlar anne baba denmesini hak eden insanlar.

" Rozalin artık anne tarafı ile tanışmali sin." Dedi annem.
Aslında kötü olacağını düşünmüyorum.
Baba tarafı iyi geçti Emin im anne tarafı ile de iyi anlaşırız.
" Olur anne" dedim.

Birden herkes bana baktı.
Annem şaşkın bakışları ile bana döndü.
" Sen... Sen bana anne mi dedin yoksa yanlış mı duydum" dedi .

" Evet anne dedim. Niye demeyin annem değil misin" dedim.
Hızla oturduğu yerden kalktı ve yanıma gelip sarıldı. " Tabi ki annen im güzel kızım." Dedi.

Yine yerine geçtiğinde adar bey'e baktım.
Ellerine bakıyordu ve hiç bir şey demiyor du.
Oturduğum yerden birden kalkınca tüm bakışlar bana döndü.

" Rozalin nereye?" Dedi yağmur.
Hiç bir şey demeden babamın ellerini tuttum ve " baba sen niye üzgün sun" dedim bir anda .
Babam bana baktı.
" Üzgün mu? Ben şuan dünyada ki en mutlu insanım " demesi ile hızla bana sarıldı.

Yarım saat sonra kadar Eymen ve yağmur artık evlerine dönmeye karar vermişlerdi.
Aydın abi onları eve bırakacak tı.

Onlar gitmesi ile ben de odama geçtim.
Telefonu alıp ayaz'ı aradım.

Ben: Ayaz napiyorsun
Ayaz: hazırlanıyorum güzelim. Kuzenimin doğum günü ya bugün.

Ben: hangisinin?

Ayaz: Caner'in.

Ben: ya bende geleyim diyecektim ama Caner'in doğum günü miş.

Ayaz: ( güldü) yani bende gel diyecektim ama Caner'in doğum günü.

İkimiz de güldük. Biraz konuştuk tan sonra vedalaşıp kapatmıştık.

Aşa inmeyen karar verdim. Aşa dan bağırış sesler geliyor du.

Aydın abi de gelmişti.
" Ha bakın oda gelmiş" dedi akın. Kaşlarımı çatım. Ne oluyor yine ya.

" Akın sesin çok mu yüksek çıkıyor.?" Dedi aydın abi uyarıcı bir ses ile.
"Yoo gayet normal çıkıyor. Ya başka kim almış olabilir o parayı." Demesi ile kaskatı kesilmiş tim.

Beni hırsızlık ile suçluyor du.

" B-ben para falan almadım." Dedim.
" Ya tabi kesin öyle başka kim yapmış olabilir. Her halde abilerim yada kardeşim yapmış olamaz. Ya da dur ya" diyerek anne ve babamıza döndü.

" Anne baba yoksa siz mi aldınız " dedi.
" Akın saçmalıyor sun. Ben almadım diyorum. İnanmıyor san senin sorunun" dedim ve tam odama doğru gidicek Ken akın yine konuştu.

" Tamam. Sen almadıysan odanı kontrol etmeme izin ver." Dedi.
" Odamı kontrol edemez sin orası benim özel alanım." Dedim kızgınlık ile.
" Demek ki sen almış sın" dedi.

Diğerlerine baktım.
Aydın abim, babam , ve annem inanmadıkları gösteriyor lar di.
Poyraz ve egemen de beni şaşırttı çünkü sanki onlar de inanmıyor du.
Çağrı ise neye kanacağını bilmiyor gibi di.

Akın ise diğer yarım olmasına rağmen buna inanıyor du. Benim yaptığımı düşünüyor du.

" Oğlum paranı kaybetmiş olabilir sin.
Biz sana o gitar parasını veririz" demişti annem.
" Ya anne ben öyle her şeyi hazıra almak istemiyorum o yüzden hep biriktirdim o parayı" demişti.

" İyi git bak." Dedim bir anda.
Akın öyle dememi beklemiyor du.
Şaşırmıştı. Umursamadım ve ona yol verdim.
Bana baktı ve sonra odama doğru gitti.

On beş dakika falan geçmiş ti.
Birden aşa indi. "Yok"demişti sadece.
Oturduğum yerden kalktım.
Ve yürümeye başladım.
" Rozalin nereye gidiyor sun?" Dedi aydın abi.
Ona baktım ve gülümsedim.

" Biraz hava almak istiyorum abi" dedim.
Yanıma geldi bana sarıldı. Gözleri parlıyordu. " Bende geleyim senin ile güzelim yanlız gitme" demişti.

"Olur gel" dedim.
"Tamam bekle cüzdanımı ve telefonumu alıp geliyorum " dedi ve hızla kendi odasına adımladı.

Bitti.

Ne düşünüyorsunuz bölüm hakkında.?

Akın?

Alaz?

Aydın?

Rozalin?