18. Bölüm

333 11 0
                                    

Sonunda dersler bitti. Dışarı çıktık.
" Bugün dışarı çıkalım mı baş belası?" Dedi ayaz. " Olurr. Nereye gidicez?" Dedim.

" Bilmem. İstediğin herhangi bir yere gideriz." Diyince güldüm.
" Nereye gidiceksiniz?" Diye sordu akın.

" Bilmiyoruz daha. Düşünüp bir yere gideriz niye?" Bana baktı. " Biz de gelelim." Dedi.

" Tabiki de gelin hem iki kişi pek eğlenceli olmaz." Diye benden önce ayaz davranıp konuşmuş tu.

" Sinemaya gidelim?" Diye bir fikir sundu çağrı. Ona baktım. " Sende mi gelecek sin." Dedim. Bana baktı sonra üzgün bir ifade ile " ben beni de alırsınız diye düşündüm ama almazsanız da sorun değil ben evde kal-" derken hızla cümlesini kestim.

" Hayır yakışıklı şaka yaptım. Tabiki de sen de geliyor sun." Dedim. Gülümsedi ve başını tamam anlamda salladı.

Sonra da dağılıp herkes evine gitti.
Ardından üstümü değiştirip aşa indim.

Akın ve çağrı çoktan hazırdı beni bekliyorlar dı.
Ben de gelince anneme haber verip hep beraber çıktık. Şoför bey amca bizi gitmemiz gereken yere kadar bıraktı sonra da iyi eğlenceler dileyip gitti.

"Kim kim gelecek ki?" Diye sordum hala kimse gelmemiş ti çünkü.

" Yani ayaz gelecek onu biliyorum. Bizden başka kim gelecek?" Diye ekledim.
" Yaman gelecek, çağrının arkadaşı olan Salih ve umut gelecek." Dedi akın.

Umut duyunca istemsizce gözlerimi devirdim. Nedense hiç sevmedim o çocuğu. Gıcık bir tip. Akın onunla nasıl anlaşıyor hiç anlamıyorum.

Çok geçmeden ayaz ve Umut gelmişti.
Sonra da yaman ve hemen ardından Salih geldi.

" Eee hangi filmi izlemeye düşünüyor sunuz?" Dedi çağrı.
" Çizgi film izleyelim." Dedim.
Herkes bana baktı.

" Ne?" Dedi umut.
" Dedim ki çizgi film izleyelim." Dedim ona bakarak.
" Hayır." Dedi ,gözlerimi devirdim.

" Korku filmi izleyelim" dedi çağrı.
" Katılıyorum." Dedi Salih.
" Bana da uyar." Dedi Ayaz.
" Olur." Dedi yaman.

Geriye ben, akın ve umut kalmıştık.
Akın bana döndü.
" Ne dersin?" Dedi ona baktım.

Ben kabul etsem o da kabul edecekti.
Seviyor du o korku filmleri, ama ben hayır desem o da hayır diyeceğini biliyorum.

Ama ona bunu asla yapamam akın bu filmleri seviyorsa onun için korku filmi de izlerim.

" Tamam izleyelim." Dedim.
" Tamam ozaman bana da uygun " dedi akın. Umut sadece başını sallayarak onayladı.

Sonra da içeri geçip izlemek için korku film seçtik.

..

" Lan! Ananı avradını böyle filmin ben!" Diye yerimden sıçrayıp bağırdım.
Salonda tüm gözler bana döndü.
Ayaz beni tekrar çekip oturttu.
" Ne yapıyorsun geri zekalı?" Dedi.
Gözlerimi devirdim.

" Oğlum öyle birden karanlıktan pat diye o çirkin şey çıkarsa altına sıçrasın be"
Diye cevap verdim.
Bu seferde gözlerini deviren oydu.

Öyle film bitince de sonunda ayağa kalkıp çıktık ordan.

" Tamam ozaman yarın okulda görüşürüz." Dedi Salih ve ilk ayrılan o oldu.
" Cenk abiyi çağırayım alsın bizi." Dedi akın bana bakarak.
" Hayır ya. Yürüyelim olmaz mı? Hem evden de çok uzak sayılmayız." Dedim.
Bana baktı ve başını tamam anlamda salladı.

" Olur yürüyelim ozaman." Dedi.
Yaman bize dönüp " bende size katılmak isterdim ama babam burdan geçiyor beni de alacak şimdi onunla eve geçerim." Dedi biz ona tamam dedikten sonra ayaz'a döndüm.

" Eee yakışıklım? Sen geliyor musun yoksa sende araba ile eve gidiyor sun?" Dedim. " Ayıp baş belası sorman bile hata tabikide geliyorum. Yürümek güzel." Dedi. Gülümsedim ve başımı tamam anlamda salladım.

Akın Umut'a dönüp sordu.
" Sen umut geliyor musun yoksa motor ile mi geldin?" Dedi.
Motor kelimesini duyunca ona baktım.
" Onun motoru mu var?" Diye sordum.
" Evet" dedi akın.

" Şu senin ikizin niye şaşırdı bu kadar." Dedi şu gıcık şey.
" Sever o motorları falan. Oğuz abim döndü onun da motoru var okula bile motor ile geldi." Dedi akın.

Bana baktı umut ve bir şey demeden tekrar akın'a çevirdi bakışlarını.

" Hayır. Motor ile gelmedim, sizinle gelirim." Dedi

Yaman'ın babası gelmiş ve onu almıştı.
Geriye ben, ayaz, akın, çağrı ve Umut kalmıştık ve hep beraber yürümeye başladık.

Ara sıra güldük, ara sıra Umut'a laf soktum. Tabi o da bana. Ara sıra akın, Ayaz'ı itip yanımda yürüyor du.

Böyle yavaş yavaş yürüyerek eve gitmiştik.

Evin önünde motor görünce gülümsedim. Koşarak içeri girdim.
" Kara! Gelmiş sin." Dedim.
" Geldim. " Dedi oda bana bakarak.

" Yemek hazır hadi gelin." Dedi annem.
Sonra da herkes masaya geçti.

Şuan hiç seçmek istemediğim iki boş yer vardı.

Bu sefer bir boş poyraz abimin ve bir boş kara nin yani vardı.
Bir de en köşede olan boş sandalyeyi görünce rahatlayıp oraya oturunca, Kara ve Poyraz abim birbirine baktı ardından bana.





Bitti.

Bölüm hakkında düşünceleriniz?

En sevdiğiniz karakter??

Bir sonraki bölümde görüşürüzzzz 🤍
Sizleri seviyorumm.

Yine Baştan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin