Imperial Series I: Kreig Gallego |The Mad Hatter|

Chapter Twenty-Four |Memories|

Present

NAPABALIKWAS ng bangon si Aisha dahil sa panaginip na naranasan. Parang buhay na buhay at kahapon lang nangyari, pero hanggang ngayon ay baon-baon pa rin niya ang guilt dahil sa mga naging desisyon niya noon.

Inilibot niya ang tignin sa paligid, it was a dark and have a moldy smell, there is also a cold bars on her side within a three crude wall. Sa maliit na selda kung saan siya pinagdalhan ng mga dumukot, habang mayroon manipis na kumot na siyang pananggalang niya sa lamig ng gabi.

Hindi niya alam kung nasaan na nga ba siya dahil nang tanggalin ang mga piring niya sa mga mata at ang mga tali niya sa kamay at mga paa ay dito na siya dinala ng mga dumukot sa kanya.

Malaki na lang siguroa ng pasasalamat niya na wala pang ginagawang kahitna ano ang mga iot sa kanya. Sa ngayon.

Hindi niya alam kung hanggang kailan nga ba walang gagawin ang mga ito sa kanya ng masama.

Humugot siya ng malalim na hininga at tinignan ang buwan sa rehas na binatana na meron siya.

Natatakot siya sa kung anong pwedeng mangyari sakanya,ang hiling lang niya ay walang masamang mangyari sa mga taong importante sa buhay niya.

Pero siguro dahil na rin sa katahimikan at sa dilim ng gabi hindi niya maatim ang umiyak o matakot man lang. Dahil alam niyang hindi 'yon makakabuti sa parte niya.

She already felt helpless in her state, but that doesn't mean that she's hopeless, alam niyang darating at darating ang kapatid niya para sa kanya, maging ng taong kahit na hindi niya aminin ay nagawa niyang mahawakan ang puso niya.

Sa walang kasiguraduhan niyang bukas, parang dam na nagbukas ang mga alaala na akala niya matagal na niyang nakalimutan.

NAGISING si Aisha sa mga kalampag ng mga kawali sa may kusina. Oo nga pala, ilang araw na siyang nananatili sa bahay ni Rei at nagpapagaling ng mga sugat niya.

Bumangon siya sa kinahihigaan na kama, marahan niyang inilapat ang paa niya sa kahoy na sahig. Hindi pa rin magaling ang mga sugat niya sa paa pero hindi katulad nitong mga nakaraang araw na hindi siya makalakad ay 'di hamak na mas maayos na ngayon ang lagay niya.

Iika-ika niyang tinungo ang kusina kung saan nakita niya si Rei na nagluluto ng almusal.

"Good Morning," bati niya dito.

Nag-angat ito ng tingin sa ginagawa. "'Morning, is it loud?" tukoy nito sa ginagawa.

"No, it's okay. Can I help you with anything?" she asked.

"Oh, can you cook the rice? I need to buy something in the store," anito sa kanya.

Natahimik siya, pero bago pa siya makapagsalita ay nakalabas na ito ng gate ng bahay. She have no idea how to cook a rice, she also thought that she will just help to clean some vegetables just like what she usually do as her Nanny cook food.

Napakagat siya ng labi, bago niya kinuha ang sa tingin niya ay kaldero at may lagayan ng bigas siyang nakita malapit sa may lagayan ng mga plato.

She just scoop 2 cups of rice, and just put it on the stove and opened it.

Hindi na niya alam kung ano pa nga ba ang gagawin niya kaya umupo lang siya sa may upuan habang inaantay na dumating si Rei.

Pangalan lang nito pagkatapos ay nag-aaral ito ng Computer engineering sa kolehiyo.

Hindi na siya masyadong nagtanong pa ng kung ano-ano tungkol dito dahil una sa lahat alam naman niya na sapat na ang tulong na naibigay nito sa kanya. At oras na gumaling siya ay kailangan na niyang umalis para mahanap ang kapatid niya.