Imperial Series I: Kreig Gallego |The Mad Hatter|

Chapter Thirty-Four |Some part of the past|

Philippines, Manila

TUMAMBAD kay Aisha ang pamilyar na itsura ng bahay na ilang buwan ding niyang tinirhan kasama si Kreig.

Naalala niya na noong una niyang pinasok ang lugar na 'to it was too cold for her liking. But it soon became her home, lalo na kung paano ina-accommodate ni Kreig ang lahat nang kailangan niya.

She suddenly heard a whirring sound, noon niya nakita ang maliit na robot na matagal na niyang hindi nakikita. Wala sa sariling napangiti siya nang makita si Vee.

"Welcome back, Master and Madam," anito sa kanila ang made a twirling motion before his face exploded in heasrts. Kasunod naman nito ang butler ng bahay, at agad na binati rin sila sa pagdating.

Bago nito kinuha ang mga gamit na dala nila, hindi niya alam kung ano nga ba ang sinabi ni Kreig sa

"Thank you," nakangiting balik niya sa mga ito bago inayos ang salamin niya sa mata.

Her eyeglasses are a temporary thing, para na rin hindi masyadong lumala ang mga mata niya, the doctor just gave her a one-week para suotin niya 'yon, And her eyesight will naturally be back.

It was her first time na magsuot ng salamin, pero mahigpit ang bilin sa kanya ni Kreig na huwag 'yon tatanggalin kung hindi naman kailangan.

Agad naman siyang iginiya ni Kreig sa kwarto nila, nakakapanibago, Sa pagkakaalala kasi niya ay hindi ganito ang bahay na 'to noon, it was just nothing but a house, now its probably her permanent home, with Kreig on her side.

Naupo siya sa kama at humugot ng malalim na hininga, ngayon lang niya nararamdaman ang pagkapagod, sa byahe nila.

"Magpahinga ka muna," untag sa kanya ni Kreig, sandali itong lumabas para sagutin ang isang tawag.

"Okay."

"I just need to do some things, I'll be back," anito sa kanya saka kinintalan ng halik ang labi niya.

Wala sa sariling napangiti siya sa ginawa nito bago ito tuluyang lumabas ng pinto.

Sinunod na rin niya ang sinabi nito ang humiga ng maayos. Tinanggal muna niya ang salamin niya sa mata bago siya tuluyang igupo ng pagod.

NAALIMPUNGATAN si Aisha nang marinig niya ang isnag tawag mula sa cellphone niya.

Kamakailan lang ay ibinili siya ni Kreig ng bago niyang cellphone at nagawa nitong marecover ang lahat nang mga contacts niya sa dati niyang simcard maging ang number niya.

Kakaunti lang ang may alam ng personal number niya, at ang isang number niya ay isang numero na madalas niyang pinapalitan tuwing kailangan nilang lumipat ng kapatid niya.

Kinuha niya 'yon at wala sa sariling napangiti nang makita kung sino ang tumatawag.

"Sha-sha?" tanong nito sa kabilang linya.

Wala sa sariling napangiti siya nang marinig ang pamilyar nitong boses.

"'Nay, kamusta na 'ho?"

"Kailan ka ulit dadalaw? Ilang buwan ka na ring hindi pumupunta dito," anito sa kabilang linya.

Natigilan siya sa sinabi nito, sa dami kasi ng mga nangyari sa kanya nitong mga nakaraang buwan ay nawala sa isip niya ang mangamusta samantalang noon ay buwan-buwan ay palagi niya itong dinadalaw.

"Pasensya na 'Nay marami kasing nangyari."

"Naiintindihan ko, pero pumasyal ka dito ha?"

"Oho, 'Nay," sandali siyang napaisip. "may isasama rin po pala ako."