Imperial Series I: Kreig Gallego |The Mad Hatter|

Chapter Twenty |Angel in disguise|

NAALIMPUNGATAN si Aisha at ilang minuto lang na nakatulala siya sa kisame nang maalala niya kung nasaan nga ba siya at kung paano nga ba siya nakarating sa lugar an 'yon.

Hindi ba files lang naman ang dapat n iyang ibigay? Parang bakit pang literal na hinain niya ang sarili sa asawa?

Hindi rin naman kasi niya maintindihan kung ano nag fetish nito and he literally got turned on just because she looks like a deranged witch.

Hindi na niya masyado pang inintindi ang mga nangyari, bewsides siguro dahil na rin sa pinaliguan at nagawa siyang bihisan ni Kreig nang maayos ay hindi siya nakaramdam ng kahit na anong sakit sa kanyang katawan hindi kagaya ng unang beses na nangyari 'to sa kanilang dalawa.

Tuluyan na siyang bumangaon at nang makaramdam siya ng pagkalam ng sikmura at tinungo niya ang pinto at binuksan 'yon para lang mapatda siya sa kinatatayuan nang may makita siyang tao sa opisina.

Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa mga ito at parang gusto na lang niyang bumalik ulit sa pinanggalingan niya.

"Aisha, right?" napatingin siya sa lalaking nakatayo sa harap ni Kreig.

Napakunot siya ng noo because with just how handsome that man is, his face is definitely something that she won't forget.

"Mikhail, remember?"

That's when it sink in, ito ang unang lalaking nakita niya sa charity party where Kreig rudely interrupted them.

"Yeah, at the charity party right?"

Agad namna nag lumuwang ang ngiti nito, na nagpakita sa dalawang biloy nito sa pisngi.

"Lovely, anyway you're my sister-in-law, right?"

"Kreig's your brother?" nagtatakang tanong niya. Wala naman kasi itong nababanggit sa kanya na may kapatid ito.

"No."

"Yes."

Sa magkasabay na sagot ng dalawa, she decided na maniwala na lang sa sinasabi ni Kreig unlike to Mikhail na pangalawang beses pa lang niyang nakikilala.

"Who says I'm your my brother?" Kreig asked in a deadpanned tone.

"Me! Aren't I nice?"

"No."

"You're mean."

"Thanks.'

Hindi niya alam kung bakit ganito na lang ang balikan ng paguusap ng mga ito so she opt to escape.

"I better go inside, ituloy niyo na lang ang pag-uusap niyo," hindi naman siya mamatay kung malilipasan siya ng gutom.

Hapon pa lang naman at may ilang oras pa si Kreig sa trabaho nito bago makalabas.

"Are you hungry?" tanong sa kanya ng asawa.

Napakagat siya ng labi saka alanganin na tumango habang nakatingin siya sa dalawa pang lalaki na nasa loob ng opisina.

Tumayo na ito sa kinauupuan saka lumapit sa kanya, "Uwi na tayo?"

Alam kasi niya na sa kabila na nasa loob siy ang kompanya ni Kreig na walang makakagalaw sa kanya ay hindi pa rin sila nakakasigurdo sa labas.

Hindi niya alam kung patuloy pa rin nga ba siyang hinahanap nang mga humahabol sa kanya. Kay mas mabuting umuwi na sila at doon na lang kumain ng hapunan.

"Why don't I invite you both to dinner?"

Pareho silang natigilan sa sinabi ni Mikhail, lumipat ang tingin niya dito he seems to really mean it.