MAHZ

9. Bölüm - Yargı

Ailemizi birlikte büyütelim.

Keyifli okumalar!

♾️

Suçlar her zaman birileri tarafından konulan kurallara uymadığı için kötülendi. Birileri tarafından konulan o kurallarsa adalet denilen kavramı biraz yaşattı biraz da öldürdü.
Kime göre suçtu, kime göre hak?
Sonsuz tartışmanın rahminden asla ayrılmayacak bu cenin, hiçbir zaman sonuç olarak doğmayacak ve her zaman sancı bırakacaktı olduğu yere.
Kabul edilmek zorunda olan tek şey vardı ki o da çoğunluğun seçimine katılmaktı.

Haklı bir yasağın suçlusu olarak yargılanmak üzere mi burada duruyordu yoksa yine çoğunluğa göre kabul edilirken azınlığın seçme şansının olmadığı bir duruma göre mi? Bildiği tek şey vardı ki o da buraya gelirken arzuladığı tek şeydi; zaten defalarca üzdüğü melek dostunu daha fazla zor durumda bırakmamak. Konsey'de bir önceki yargısına oranla daha güvende hissediyordu bu kez. Yine, belirli kişilerin biraz daha yukarıda yarım daire oluşturacak kadar oturduğu, Baş Melek Makamı'nın tam ortada, daha büyük bir koltukta durduğu, yardımcı olan Gözcüler'in de hemen altta olası bir tehlike olabilecek gibi dizilmesiyle oluşan o yerdeydi. Ve daire şeklindeki daha da ayrınlık olan yerde öylece dikiliyordu Aras. Kollarının, dirsek ve bilek üzerlerinden bağlı olması gerekiyordu. Fakat bu kez bağlanmamıştı.

Fânilerin de tabiriyle adeta mahkeme salonundaydı. Gökyüzü gibi gözükse de garip bir şekilde kocaman, beyaz bir odayı da anımsatıyordu. Üstlerindeki aydınlığın kaynağı belirsizdi.

Mahz gelememişti onlarla. Talep etmek için gelen kişilerin önüne geçse ve konuşmaya çalışsa da Baş Melek davet etmediği müddetçe bir başkasının izni imkansızdı bu durum için. Ebyaz, kollarına giren Gözcüler eşliğinde durup, eve gitmesini ve gelene kadar hiçbir yere asla ayrılmamasını söylemişti ona. Şu an ise söz dinlemekte zaman zaman zorluk çıkaran oğlu için endişe etmeden duramıyordu. Sürüsü geyik olanlar yeniden gelebilirdi. Bu savaşa onların katılmayacağını düşünmüştü fakat yaşanan bu hadise, aklını karıştırıyordu. Karanlık güçler dünyayı avucuna alırsa kendileri de insanlar gibi hatta insanlardan daha çok yem olacaklarken ne diye bu sabah Mahz için gelmişlerdi?

Başı eğik şekilde öylece düşünedururken, "Divan dur!" diye baskın duyulan sesin hemen ardından etrafındaki hareketlilik dikkatini çekti. Başını kaldırdığında, Konsey Melekleri'nin ayağa kalkmış bir vaziyette saygın bir duruş aldığını gördü. Hemen sonra arkasında kalan taraflarda adım sesleri duydu. Gelen kişiye bakmak için, o yöne dönmek istediğinde, Cesaret Meleği ile buluştu gözleri. Erelim, sağ tarafındaki belirli bir yere geçtikten hemen sonra aynı duruşa bürünüp, düz mimiklerine rağmen bir kaş hareketiyle önüne dönmesini söyledi Aras'a. Anlaşılan oydu ki yargısı için davet edilmişti. Onun mekana dahil oluşu, ufak bile sayılsa rahatlık vermeye başlamıştı. Uriel, burada makamına uygun hareket etmek zorundaydı. Ağır basan merhametinden öteye görevi yönlendirecekti onu. Bu sebeple istese bile o yakınlığı aynı şekilde hissedeceğini düşünmeyen Aras, yaşanacağı bu eksikliği ve yalnızlık duygusunun giderilişini, Erelim'den tamamlayacağını düşünmeden edemedi.

Konsey tarafında hafif bir yankı oluştu o sırada. Kulağına gelen hareket seslerinin en küçük tınısının dahi kime ait olduğunu şu anda biliyordu Ebyaz. Zaten herkes yerli yerindeydi. Ve bu kumaş seslerini daha önce bizzat yanında da duymuştu. Dünyaya dönüp, oksijenden bir parça almak istedi o an. Canlıların yaşamını sağlayan bu görünmez şey gerçekten bir rahatlık veriyordu. Toplu bir şekilde ses yankılandı birkaç saniye sonra. Başını kaldırmayı düşündü ama yine yapamadı. Ötede beride gezinen bal rengi gözleri, bir türlü o makama uzanamıyordu. Fakat daha sonra, bakamadığı o yerden, daha da doğrusu o kişiden yetkin bir ses duyuldu. "Gök Perde görevi tamamlanmış olmasına ve geri çekilmesi planlanan tüm güçlere rağmen, bir Fâni Nabizi'nin yanında kalma izninin yanında gelen tek yasağı çiğneme suçundan, Tabris oğlu Ebyaz'ın yargılanması üzerine Konsey'i başlatıyorum."