Upadł obok mnie żółty,
jesienny liść.
Każdy mój oddech jest plamą
na niebie.
Objąć Cię chcę moimi
cierpkimi myślami.
Odgadnąć czas na lustrach.
I nasze, bielmowe spojrzenia.
Ciągle mam w głowie
myśli innych ludzi.
Odbieram je falami
płynącymi z nicości.
Czasem czuję, że odrywam się
od życia.
I lecę.
I lecę bez celu.
Już więcej mnie nie kłują
małe, cmentarne kamienie.
Odciąga mnie na bok
mój własny, smutny duch.
Przecieram dłonią zmęczone,
blade oczy.
I uciekam na zawsze.
Daleko...
Daleko?
Za Księżyc.
Za siebie.
CZYTASZ
Ciemne gwiazdy na niebie
PoetryTomik poezji bez utartych schematów i zasad. Przemyślenia ubrane w mniej lub bardziej ładne słowa i rzucone na kartkę. Marzenia o kosmosie, zapomniani bogowie, codzienne błahostki i głęboko skrywane emocje. Dużo w domyśle, trochę mniej z namysłem.
