δ
"İnsan gerçek hayatından, evinden kaçamaz Melissa; o seni er ya da geç bulur."
İlginç rüyalar gören Melissa, bir gün rüyasında sarışın bir kadın görür. Günlerce süren anlamsız rüyalardan sonra işe gittiği bir günün akşamında şahit olduğu kavga ile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Önceki bölümde;
Heyecanla sordum. "Kim, kim gelmiş?"
Kız gerginlikle saçını arkasına atarak "Sanırım Ava'ydı. Seni müdirenin odasında bekliyor." dedi.
Ava, biriciğim. Sonunda gelmişti.
*
Hızla koridorlardan geçerek Bayan Jones'un odasına yol aldık. Koşarak gelen kız gitmişti, Amelia ve ben gidiyorduk. Son koridoru da geçtiğimizde durup arkamı döndüm. Amelia "Napıyorsun?" der gibi bana bakıyordu. Derin bir nefes alıp "Odaya girmemelisin bence." dedim. Sanki biraz kaba olmuştu. Kırıldığını gözlerinden anlayabiliyordum. Bozuntuya vermeden ince dudaklarıyla gülümsedi, "Bende sadece kapıya kadar eşlik ederim." dedi. Sadece iki gündür tanıdığım birine özelimi o kadar açacak kadar delirmemiştim.
Kapıya geldiğimizde Amelia kolumu nazikçe sıvazladı ve iyi şanslar dileyerek koridorlar arasında kayboldu. İhtişamlı kapıyı derin bir nefes alarak tıklattım ve gel sesi gelmeden aceleci davranarak açtım. O sırada Bayan Jones Ava'yı karşısına almış gülümseyerek konuşuyordu. Ava koltukta asilce oturuyordu. Onu sanki yüzyıllardır görmemişim gibi büyük bir özlemle dolmuştum.
Ava kapı sesiyle kafasını buraya doğru çevirdi ve beni gördüğü gibi ayağa fırladı. Ne zaman hareket edip onun kolları arasına girmiştim, hatırlamıyordum. Birbirimize sıkıca sarılıyorduk. Ava biraz geri çekilip yüzüme baktı ve narince yüzümü okşadı. "Bugünün geleceğini biliyordum ama bu kadar erken olacağını düşünmemiştim." diye fısıldadı. "Neden bana anlatmadın? Neden sakladın bunca şeyi?" diye fısıldadım bende aynı tonda. "Zorundaydım. Üzgünüm, zorundaydım. " diye mırıldandı kırılan sesiyle. Gözünden akan bir damla yaşı parmak ucumla yakalayıp sildim.
Ava'ya daha sıkı sarılıp kulağına "Önemli değil, bunu da atlatacağız." diye fısıldadım. Ava da karşılık olarak daha sıkı sarıldı. Birbirimizden ayrıldıktan sonra karşılıklı iki koltuğa geçtik. Bu sefer odada Bay Jones yoktu.
Bayan Jones gülümseyerek bana döndü. "Bugün Ava seninle bilmen gereken her şeyi konuşacak. Aklında hiçbir boşluk kalmayacak emin ol." Ava'ya bir bakış atarak sözüne devam etti. "Derslerin başlıyor. Seviyende olan herkesten daha farklı bir eğitim alacaksın. Neden böyle bir eğitime tabii tutulduğunu Ava sana açıklayacaktır. Güç ve denge derslerinde ben sana eğitmenin olarak eşlik edeceğim. Harika şeyler başaracağımıza eminim." dedi ve masanın üzerinde olan elimi destek olmak istercesine sıkıp bıraktı.
Ava ayaklanarak kalktı ve tokalaşmak için elini müdireye uzattı. Müdire "Tanıştığımıza memnun oldum Ava." dedi ve Ava'nın elini nazikçe sıktı. Kapıdan çıkarken müdireye iyi günler diledik ve odadan dışarı çıktık. Nedendir bilinmez müdirenin yanında her zaman diken üstünde hissediyordum.
