δ
"İnsan gerçek hayatından, evinden kaçamaz Melissa; o seni er ya da geç bulur."
İlginç rüyalar gören Melissa, bir gün rüyasında sarışın bir kadın görür. Günlerce süren anlamsız rüyalardan sonra işe gittiği bir günün akşamında şahit olduğu kavga ile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hayat, gelip geçen bir gölgedir."
Shakespeare
Boş bir pazar yerindeydim.
O kadar tenhaydı ki botlarımın topuklarından çıkan tok ses sokaklardaki duvarlara çarpıp bana geri dönüyordu. Sokağa bakan camlar parçalanmış, tuz buz olmuştu. Sanki terk edilmiş bir kasabada gibiydim. Sokaklarda birini bulma umuduyla dolanıp durdum. Tek bir canlıya dair iz bile yoktu. Dolandım, dolandım, dolandım.
Ta ki kendi topuklarımdan gelen sesin dışında başka bir ses daha duyuncaya kadar.
Başka birinin burada olmasının sevinciyle birlikte hızlı bir dönüş yaptım. Karşımda siyah pelerinin içinde biri duruyordu. Onun hakkında görebildiğim tek şey pelerinin kayan şapkasından görünen kızıl saç tutamıydı.
Bir anda kemerindeki kılıcı çekti ve bana doğru bir hamle yaptı. Anilik karşısında biraz şoka uğrasam bile duruşumu bozmadım. Botlarımdaki hançerlere uzandım ve çektiğim gibi üzerine yürüdüm. Beni sağlam bir duruşla engelledi. Bu hareketinden bile ne kadar deneyimli bir savaşçı olduğunu anlıyordum. Bir süre sadece onu püskürtmeye odaklandım.
Çeliğin birbirine çarpmasıyla ortaya çıkan iç gıdıklayıcı ses tüm sokakta yankılanıyordu. Beni bir yere sürüklemeye çalıştığını anladığım ilk an anlamıştım, taarruz zamanıydı. Hançerlerle geri püskürttüm ve kılıcı kınından çekerek pozisyon aldım.
Üstüne doğru kılıcı sürerek ilerledim ve ayağımla midesine bir tekme geçirip onu yere serdim. Kalkmasın diye üzerine oturup nefes nefese kılıcı boynuna dayadım.
"Kimsin konuş." diye bağırdım. Anlımda biriken terler her an damlayabilirdi, kolumun tersiyle alnımı silip boynuna daha çok yüklendim.
"Konuş!"
Sesini çıkarmıyordu ısrarla. Kafasındaki pelerinin şapkasından hiçbir şey göremiyordum. Şapkayı elimle ittim. Gözlerim şokla açıldı.
Gloria.
Bu kızıl saçlar ona ait olamazdı. Biri aklımla oynuyordu. Suratındaki hayatımda gördüğüm en haince sırıtma ile bana bakıyordu.
"Sen bir aptalsın Celina. Seni yere sermem daha zor olur diye düşünmüştüm." deyip büyük, gösterişli bir kahkahayla beni yere serdi.
Gözlerimden yaşlar boşalıyordu. "Bırak beni." Elini göğüs kafesimden içeri soktu ve kalbimi sökmek için tırnaklarını kalbime batırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
