δ
"İnsan gerçek hayatından, evinden kaçamaz Melissa; o seni er ya da geç bulur."
İlginç rüyalar gören Melissa, bir gün rüyasında sarışın bir kadın görür. Günlerce süren anlamsız rüyalardan sonra işe gittiği bir günün akşamında şahit olduğu kavga ile...
Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın. Şimdiden teşekkür ederim. <33
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gerçek, kurmacadan daha tuhaftır."
-Edgar Allan Poe
*
O geceden sonra hayat benim için oldukça hızlı ilerlemişti. Callum'dan o gecenin ertesi günü haber gelmişti, şimdi ise daha güneş bile doğmadan hazırlanmaya başlamıştık.
Dolapta bulduğum gemide giyilebilecek kıyafetleri çantaya dolduruyordum. Ava çok fazla eşya almamam gerektiğini, küçük bir alana sahip olacağımızı söylemişti.
Bu kadar anlı şanlı kaptanın gemisini bu yüzden de merak ediyordum. Küçücük gemisi olması biraz komik olurdu. Düşüncelerden sıyrılıp bulduğum son parça olan çizmeleri torbasıyla birlikte çantaya koydum ve sıkıca kapattım. Burada daha fermuar namına bir şey görmemiştim o yüzden her şeyi düğümlemek zorunda kalmak biraz can sıkıcıydı. Çantanın ağırlığını tek koluma vererek duvara kadar götürüp yasladım ve dışarı çıkıp Ava'nın kapısını çaldım.
Çaldığım gibi açılan kapıyla ufak bir şaşkınlığa uğrasam da kocaman gülümseyerek sordum. "Hazır mısın?"
Kafasını olumlu anlamda salladı ve masanın üzerine koyduğu büyük boy ağır çantayı bana uzattı. Bu kadar ağır olmasını beklemediğimden dolayı dengemi bir anlığına yitirsem de doğruldum ve kaşlarımı çatarak "Bu çantada ne var? Fazla eşya alma diyen sen değil miydin?" diye sordum.
"Kitaplarınız bunlar hanımefendi. Gemide de olsak çalışmak zorundasın. Ayrıca Daniel'den rica ettim artık kılıç antrenmanı da yapacaksınız." Çilem bitmiyordu, dinlenmek için bir saniyeyi zor buluyordum şimdi o da elimden gidecekti.
Duvara yasladığım çantaları alıp merdivenlerden indim. Ayak seslerinden Ava'nın da peşimden geldiğini duyabiliyordum. Giriş kapısından dışarı çıktığımız gibi arka arkaya bekleyen iki at arabasıyla karşılaştım. Beyler arabadan inmiş konuşuyorlardı. Bizim geldiğimizi gören Aaron elimizdeki çantaları aldı ve arabaya kadar taşıyıp yerleştirdi.
Aaron'un sırtına iki kere vurup "Teşekkürler." diye fısıldadım. İlk arabada Cedric, Gloria, Maya ve Killian vardı. Maya ve Gloria arabada birbirlerine sarılmış uyuyorlardı. Bu tatlı hallerine kıkırdayıp ikinci arabaya geçtim.
Arabaya adım attığım gibi uykucu Amelia'nın homurdanmaları doldu kulağıma. "Kargalar bile uyanmadan niye yola çıkıyoruz? Daha geç olamaz mıydı?"
Daniel erkeksi sesiyle kıkırdadı ve Amelia'nın saçını okşayarak "Olmazdı Amelia. Saat yedide gemi kalkacak, oraya gitmemiz için bir saat öncesinden çıkmamız gerekiyordu yola." dedi kısık sesiyle. Bu hafta olan en güzel gelişme Daniel ve Amelia'nın flört dönemini aşıp sevgili olmalarıydı. Amelia zaman zaman beklenmedik bir şekilde utangaç birine dönüşse de bu ilişkinin ona iyi geldiğini anlıyordum.
