Aşkın Esareti

24.Bölüm

    Şarkı yavaş yavaş sonlanırken ikisininde birbirine kenetli olan parmakları ayrılır birbirlerine yakın olan bedenleri her ne kadar ayrılmak istemesede her daim birbirlerinin kolları arasında durmak,elleri hic ayrılmasın isteselerde şimdilik birbirlerinden ayrılmalıydılar.

  Han Ceylanın elini naifçe tutar gözleri kapanırken tutkulu,içli bir öpücük kondurur eline elinin o pürüzsüz pamuksu dokusunu okşar,öyleki en derin şefkatle yaklaşır gibiydi ellerine.

Han;
"En çok ellerini seviyorum koşulsuz şartsız bana inandığında her daim yanımda olduğunda bana bir arkadaş gibi uzanan ellerini..şefkat,aşk,huzur kokan sıkı sıkı tutup ben burdayım diyen ellerini seviyorum ellerini,en çokta onları öpmeyi "

Han öpücükler kondurmaya devam eder her bir öpücükte koklaması dahada derinleşir,Ceylan elini onun kıvırcık saçlarında gezdirir en sevdiği şey saçlarıyla oynamaktı o kıvırcığın parmaklarından süzülmesi çok hoşuna gidiyordu.

Gözleri saçlarına dalar gider okşarken daha doğrusu Hanı her sevişinde gözleri dalıp gidiyordu geçmişemi? hayır,geleceğe dalıp gidiyordu gözleri gözlerinde umudun ışığı parlıyordu.Nasıl bir baba olacağı,ömürlerinin devamı...nicesi gözlerinde canlanıyordu.

Göz göze geldiklerinde tebessüm yayılır yüzlerine,Ceylan kollarını sarar kendine kendini ısıtmak için kollarını aşağı yukarı sıvazlar.

Han;
"Şurasını hemen toparlayalım gidelim olurmu üşüdün sen"

Ceylan Han toparlamaya başlarken arabadan piknik çantasını alır götürür ona içinde tabakları ve onlarla beraber bardakları koyacağı poşetler olduğunu söyleyerek.Tabaklara koyduğu seyleride saklama kabına koyması gerektiğini söyler dediklerine onaylayıp yapmasını seyreder o istediği için değil kendi içinden geldiği için yardım ediyor olmasına çok mutlu oluyordu bu ince fikirli haliyle yeni tanışıyordu diyebiliriz çünkü eskiden olsa elini hiçbir şeye sürmez hatta bazı geceler eve bile gelmezdi yemek yemeyi unutur,yaşamsal bütün faaliyetlerini unutur hale getirdi, o Handan bu Hana bakıldığında koca bir dağın ardı aşılmış gibiydi değişmeye,yeniden kendi ruhunu iyileştirmeye çabalayan bir Han vardı karşısında.