38.Bölüm

8 0 0
                                    


Artık gecelerin huzurlu geçeceğini bilmek nasıl bir histir acaba?

Gerçekten böyle bir şeyin yaşanması mümkünmüdür,düşüncelerimizin bir geceyi değil birçok geceyi mahvetmeyeceğini bilmek,kafamızı yastığa koyar koymaz masmavi parlak düş bahçelerine seyahat edeceğimizi bilmek ve bunu bilerek uykuya dalmak mümkünmüdür?

Acı içinde veyahut ağlayarak uyanmanın bir sonu varmıdır?

Mümkünmüdür sizce böyle bir şey?

Artık Han ve Ceylan için mümkündü bu artık iki değil üç kişiydiler huzurun yapısı her ne kadar küçük dahi olsa ruhlarında ve kalplerinde yarattığı etki çok büyüktü,ikisindende bir can aralarındaydı henüz doğmamış olsa bile varlığını bilmek onlar için çok değerliydi.En büyük beklemenin,hayalin bir parçasıydı bu bebek,yaşama yeniden yeni umutlarla tutunabilmenin en temel gerçeğiydi.Yıkılmalardan,mahvolmalarından kurtaracaktı bu bebek,çünkü onlar onun için hayata devam edeceklerdi bebekte annesinin ve babasının sevgisi için onlara tutunacaktı.

Artık bundan yıllar öncesi akıllarının bir köşesinden geçmiyordu,belirsizlik akıl bulanıklaşması yoktu ruhlarını sıkıştıran,parlak bir gelecek vardı önlerinde ve şimdi o geleceğe güvenli ve cesur adımlarla yürüyebilmek içinde bu zor günleri geride bırakmaları gerekiyordu,öyle sağlam yapacaklardıki bu yapıyı kimse kolay kolay gelip yıkma cesaretinde bulunamayacaktı.

Han kolları arasında,tatlı bir bebek gibi uyuyan biriciğine,sevdiğine bakar.Uyandırmamaya dikkat ederek yanağını çevreleyen saçlarını elinin kenarıyla alıp arkaya okşayarak koyar,minik bir öpücük bırakır alnına,karnına hafif dokunan karnını sever.Zamanla büyüyor olmasına şahit olmak o kadar mutluluk verici bir şeydirki her daim hayal ettiğinden çok daha fazlasını yaşadığını kendisine hatırlatıyor ve şükretmeden asla duramıyordur.

Ceylan sevgisiyle,aşkıyla Hanı pamuk gibi bir adama dönüştürmüştü,tüm kalbiyle yanında olduğunu inandırıp elini bir daha asla bırakmamıştı,bu zamana kadar güçlü sandıkları bağ şimdi aralarındaki bağın güçlülüğünün yanından bile geçmezdi...kızları artık en değerli olandı.

Ceylan kıpırdanır kolları Hanın omuzuna sarılırken,gözlerini hafif aralayıp baktığında gülümseyen gözlerle izlendiğini farkeder,huzurlu bir gülümseme yüzünü sararken gözlerini ovalar.

Aşkın EsaretiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin