30.Bölüm

87 15 6
                                    

  Han Ceylanın belinden hızlıca kavrar çeker kendine sırtını okşayarak Ceylanın istemsizce elleri Hanın boynuna dolanır nefesleri birbirine dahada yakındı milim vardı burunları ve dudakları arasında aralarındaki bu güçlü çekim bedenleriyle beraber ruhlarını titretecek hiddetteydi.Han hırıltılı usulca bir nefes bırakır Ceylanın ağzının içine,Ceylan yutkunur gözleri kapalı.Han dudakları arasındaki mesafeyi iyice azaltır.

Ceylan hırıltılı sıcak bir nefes vererek kapalı gözlerini açar Hanın yalvaran özür dolu kahveliğine bakar ama gözlerinde öyle bir kızgınlık vardırki Hanın bütün özürlerini yok edecek hiddette sarsıyordu.Ceylan dudaklarını onun dudaklarına yaklaştıra yaklaştıra konuşur.

Ceylan;
"Seni öldürürüm Han duydunmu beni,bu odayıda senide o hâla beyninde öldüremediğin kadınıda mahvederim kül ederim bu evi duydunmu beni,beni buna zorlama beni çileden çıkarma seni çok iyi bilirim çileden çıkışını ama ben çileden çıkarsam geride hiçbir şey bırakmam!"

Ceylan söylediklerinin arkasında durur gibi kesin ve sert sesiyle son sözlerini söyler ittirir Hanı omuzlarından ondan uzaklaşmasını sağlar.Han Ceylan oradan uzaklaşacakken kolundan tutup engeller

Han;
"Ama beni dinlemiyorsunki,kendimi anlatmama müsaade dahi etmiyorsun beni duymuyorsun bile"

Ceylan kolunu kurtarır

Ceylan;
"Yaa neyini dinleyeceğim neyini! Ne anlatacaksın bana bu eve girip anıları nasıl güzel yadettiğinimi? onu hâla unutamadığınımı? bu odaya gelip onunla onun bu duvarlara, bu yatağa,eşyalarına sinmiş kokusuyla hasret giderdiğinimi neyi ya ne neyi!!?"

Han;
"İyice saçmalıyorsun artık! Ben onu unutalı kara toprağa vereli yıllar oldu nerde kaldı koku! Nerde kaldı onun varlığı!! Sadece sen varsın bunu hâla idrak edemedinmi sana adadım kalbimi hâla anlayamadınmı sevemedim be sevemedim senden başkasını sevemedim sevdim sandım o da bırakmak istedi anladımki yalanmış aldanmışım ama sen sen gitsen bile bende hep yaşadın kalbimde hep yaşadın "

Ceylan;
"Yalanmış...yalanmış öylemi sen o yalanı sevmedinmi onunda gözlerine bakıp sevgi sandığın tuzağına inandırıp hayatına almadınmı ya sen sen istemiyorum konuşmak çünkü eğer devam edersem kalbini kıracağım ve ben bunu istemiyorum "

Han;
"Sevgi sandığım tuzak...ne zamandır tutuyorsun sen bunları içinde ne zamandan beri var bu İnci nefretin sen ölmüş bir kadını şu an kıskanıyorsun bu çokmu normal!"

Aşkın EsaretiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin