Aşkın Esareti

31.Bölüm

Ceylan başını geriye doğru yaslar sakin nefesler vererek elini karnında gezdirir,tek bir anlığınada olsa ona bir şey olacak diye çok korkmuştu son zamanlarda yaşadıkları sıkıntılı süreçte o da etkileniyordu hissediyordu bu isteyeceği son şey bile değildi ama elinde olan bir şey değildi bu olanlara tepki vermezse daha kötü olurdu asıl içine atsa sakin durmaya çalışsa içten içe hem kendini hemde bebeği hasta ederdi,ama onunla beraber güçlenip atlattığını iyi olduğunu hissediyordu.

Han saçlarını okşayarak alnından öper.

Han;
"Çok şükür iyisiniz geçti geçti "

Ceylan gözlerini kapatıp yüzünü onun yanağına yaslar onunla beraber okşamaya devam eder karnını.

Ceylan;
"Ne tarafa koşarsam koşayım ne kadar cam açarsam açayım bütün nefesler tükenmiş elimden alınmış gibi hissediyorum nefes alamıyorum sanki Han,sanki böyle biri benim içimi elleriyle sıkıyormuş gibi hissediyorum daralıyor gibi oluyorum ben uzaklaşmak istiyorum üçümüzünde huzurlu olacağı bir yerde kalmak istiyorum "

Han alnına minik minik öpücükler kondurur

Han;
"Nereye gidelim aşkım "

Ceylan naif bir ses tonuyla konuşur birazcıkta mayışır gibi olmuştur hissettiği huzurla.

Ceylan;
"At çiftliğine Esma teyzeye orası bana çok iyi hissettirdi"

Han gülümseyerek emniyet kemerini açar ona zorluk vermesin rahat inebilsin diye.

Han;
"Söz veriyorum gideceğiz çok güzel tatil yapacağız "

Ceylan kolunu okşayarak yanağından öper koklayarak beline ağrı gireceğini hisseder inmek ister arabadan beraber inerler eve doğru yürürler.Han Ceylanın ürkerek yürüdüğünü hisseder sarar koynuna güvende hissettirmek için, başından öper kollarını aşağı yukarı okşarken.Anahtarla kapıyı açacakları sırada İdil tarafından kapı açılır.İdil gözleriyle hesap sorar gibi bakıyordur ikisine,Han şimdi değil gibisinden gözlerini yumar hafif bir tebessümle.

İdil Ceylanın yanına yürür hemen eşlik eder yatak odasına doğru giderken Han şüpheli gözlerle İdili izler sanırım artık içten içe ona güvenmediğini hissediyordu.Sessiz ve yavaş adımlarla salona doğru ilerler gözlerini yatak odasından ayırmadan ona yakalanmadan çantasının içine bakacaktı kendine dair bir şey varmıdır diye bir ümit olmaması için dua ediyordu çünkü çok büyük hayalkırıklığına uğrarlardı.