❤️အခ်စ္ကညွိ႔ဳတယ္❤️{Part--33}
********❤️*******
"ေဝါ…ကြ်ီ "
ဦးမင္းဒီပါ အိမ္ေရွ႕ ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းထိုးရပ္လာသည့္ အနီေရာင္ကားထဲမွ ဆင္းလာသူက သားခန္႔ပင္။
ဦး အဖ်ားေတြတက္သည္ဟု စစ္ပိုင္ဖုန္းဆက္လာေတာ့ ဘာမွန္းမသိ ရင္ထဲခံစားလိုက္ရျပီး စိုးရိမ္သြားမိသည္က ဦးခမ္းေရွ႕မွာေတာင္ ဣေျႏၵမဆည္နိုင္စြာ စစ္ပိုင္ကို ေအာ္မိသည္ အထိပါပဲ။
" ဦး "
" သားခန္႔ ေရာက္လာျပီလား "
" ေနစမ္းပါဦး…!
လူနာတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ မင္း ဂရုမစိုက္နိုင္ဘူးလား "
စစ္ပိုင္မွာလည္း သားခန္႔ဆီမွ ယခုလို ေဒါသတႀကီးပံုစံမ်ိဳး
ေတြ႔ရခဲ၍ အံ့ႀသလြန္းလို႔ ဆြ႔ံအသြားခဲ့ျပီး စကားေတာင္ျပန္မေျပာနိုင္။
" မင္းျပန္ေတာ့…စစ္ပိုင္ !
မေန႔ကအတြက္…ေက်းဇူးတင္တယ္ "
" ဟမ္…လူနာရဲ႕ဒဏ္ရာကခ်ဳပ္ရမယ္ေလ !
ပိုးသတ္ေဆးသြင္း drip ္ခ်ိတ္ နဲ႔ မင္းတစ္ေယာက္တည္း
မျဖစ္ဘူးေလ သားခန္႔ရာ "
" ဒီေလာက္ဖ်ားေနတာကို…!
အဲ့ပံုစံနဲ႔ ခ်ဳပ္ေတာ့အသက္ပါ ပါသြားမွာေပါ့…မခ်ဳပ္ဘူး !
ေနေကာင္းမွ…ခ်ဳပ္ေပးမယ္ "
" ဟာ "
" မဟာနဲ႔…မင္း ေသခ်ာဂရုမစိုက္လို႔ ခုလို ဖ်ားသြားတာေလ!
ဒီ အဖ်ားရွိန္ နဲ႔ ခ်ဳပ္လို႔ရမလား ဟမ္ "
လူနာကို အဖ်ားတိုင္းျပီး နဖူးစမ္းလိုက္ ပါးစမ္းလိုက္ ျဖင့္ တယုတယ ဆန္လြန္းတဲ့ သားခန္႔အျပဳအမူကို ျမင္ျပီး စစ္ပိုင္မွာ ဘာေျပာရမွန္း ေတာင္မသိ။
< ဒါ…အင္မတန္တည္ျငိမ္တဲ့ ငါတို႔သူငယ္ခ်င္း ေဒါက္တာ
သားခန္႔ေနာင္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား >
" ေတာ္ပါေတာ့…baby ရယ္ !
ဦး…ေခါင္းေတြအရမ္းကိုက္ေနလို႔ နားေအးေအးေလးပဲ…
ေနပါရေစ !
သူလည္း ဂရုစိုက္ပါတယ္ကြာ…ဦးက ေရခ်ိဳးမိလို႔ျဖစ္တာပါ"
ဟမ္!!
baby…ဟုတ္လား ??
ဗုေဒၶါ…ဦး နဲ႕ baby တဲ့…
< အေမာင္သားခန္႔…မင္း အေျဖာင့္ေကာင္ကေန
ေျပာင္းသြားျပီလား ဟ >
