❤️အခ်စ္ကညွိ႔ဳတယ္❤️{Part--30}
********❤️********
" ကိုႀကီး…ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ "
" သေဘာမေပါက္ဘူးလား…!
ငါ့ဘဝမွာ တျခားတစ္ေယာက္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္
ရွင္းျပေနရတာကို အမုန္းဆံုးပဲ !
မင္းျဖစ္ေနလို႔……"
ေျပာျပီး ေခါက္ဆြဲအိုးထဲ အသီးအရြက္နွင့္ အကင္ေတြကို
ထည့္ေနသည့္ ကိုႀကီး၏ေက်ာျပင္ကို တိမ္လႊာေငးရင္း
အေျဖရွာေနမိတယ္။
ဘာေျပာခ်င္တာလဲ ဒီအဖိုးႀကီးက…!!
*******************
" ရျပီ…စားေတာ့ "
" ဗ်ာ…ဟုတ္ ! ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္…ကိုႀကီး "
" အင္း…တင္သင့္တာေပါ့ ! ဘာလို႔ဆို…ငါ ခုလိုတစိမ္းတစ္
ေယာက္ကို တယုတယလုပ္ေပးဖူးတာ ပထမဆံုးမို႔ "
အာ…ဒီအဖိုးႀကီးေတာ့လား နည္းနည္းမွ နုရြလို႔မရဘူးလားဟ!
< ကိုႀကီး ခုလိုလုပ္ေပးတာ တိမ္ေလးတစ္ေယာက္တည္း
ကိုပါလို႔ နူးညံ့စြာေျပာပါေတာ့လား >
ထိုအေျခအေနေတြကို တိတ္တိတ္ေလးခိုးႀကည့္ေနႀကသည့္
လူတစ္စုလည္းရွိပါေသးသည္။
ဘယ္သူေတြျဖစ္မွာတဲ့လဲ??
စည္း တို႔ တူဝရီး ၃ ေယာက္ပဲေပါ့ …။
သေဘာတက် ခိုးႀကည့္ေနႀကျပီး အျပံဳးေတာက္ေတာက္ေတြျဖင့္ အေပၚတက္သြားႀကေတာ့တာပင္။
တိမ္လႊာကသာ ေခါက္ဆြဲကို အားပါးတရေသာက္ေနေပမယ့္ ကိုႀကီးက ေဘးကေနသာ ဟိုဟာထည့္ေပး ဒီဟာထည့္ေပးနဲ႔လုပ္ေနျပီး မေသာက္တာမို႔…
" ကိုႀကီးက…မေသာက္ဘူးလား !
အင့္…ဒါေလးက ႀကက္ငရုပ္ေကာင္း စားလို႔ေကာင္းတယ္"
ဝိုးးးးးးး တိမ္လႊာခြံ႕ေပးတာကို ကိုႀကီးက စားလိုက္တယ္။
အားးးေပ်ာ္လိုက္တာ……။
" မင္း…ေနမေကာင္းလို႔ ေဆးရံုေရာက္သြားတဲ့ရက္ !
ကိုႀကီးလည္း ဖ်ားေနခဲ့တာ "
"ဟင္…ဟုတ္လား ! ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲ ဟင္ ကိုႀကီး "
" အနာရွိန္တက္ျပီး…ဖ်ားတာေလ !
သားႀကီးဆို သူ႔ဦးေလးကတစ္ဖက္ ကိုႀကီးကတစ္ဖက္နဲ႔
ဗ်ာမ်ားသြားရွာတာ !
ေတာ္ေသးတယ္…ဒီပါ ေရာက္လာေပးလို႔ "
