စြယ္ေတာ္ပင္ေအာက္က အခ်စ္သက္ေသ
Part 22
(A/N:: ဤဇာတ္လမ္းတြင္ပါ၀င္ေသာ ဇာတ္လမ္း၊ဇာတ္ကြက္မ်ားမွာ စာေရးသူ၏ အေတြးပံုရိပ္သာျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခု တူညီခဲ့ပါက တုိက္ဆိုင္မႈမွ်သာျဖစ္သည္။ ဤဇာတ္လမ္း၏ဇာတ္ကြက္မ်ားႏွင့္ အျခားဇာတ္လမ္းမွဇာတ္ကြက္မ်ား တူညီမႈရွိခဲ့လွ်င္ စာေရးသူကို လာေျပာျပႏိုင္ပါသည္။)
ရြာထဲမွ လည္ပတ္၍ျပန္လာခဲ့ခ်ိန္မွာ ညေန ၄နာရီခြဲပင္ရွိေနေသးသည္။ အိမ္ကို ေစာေစာျပန္လာရမည္ဟုေသာ အရီးျမိဳင္စကားေၾကာင့္ ေလးေယာက္သား အခ်ိန္မီအိမ္ျပန္ရသည္။ ၀တ္မႈန္ကို အရင္ပို႔ခဲ့ျပီးေနာက္ ေႏြဦးတို႔ေယာက္်ားေလးသံုးေယာက္သာ က်န္ရွိေနခဲ့သည္။ ေရပက္မ၀င္ေအာင္ စကားေျပာတတ္ေသာ ထေႏွာင္း အခုလို ျငိမ္ေနတာကို ေႏြဦး သေဘာမက်လွ။ တစ္ခုခုျဖစ္ေနမွန္းသိေသာ္လည္း ေမးဖို႔ အခြင့္က မသာ၍ မေမးျဖစ္ ခဲ့ေပ။ ယခုလည္း ထေႏွာင္းတို႔ အိမ္အ၀င္တြင္ ေလျပည္ အိပ္သာသြားေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ စကားေျပာခြင့္ရသည္။
"ထေႏွာင္း"
"ဟင္"
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲကြာ ငါ့ကို ေျပာ..."
"ငါ ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ"
"မင္းရုပ္က ထမင္း ၇ရက္မစားရတဲ့ ရုပ္နဲ႔"
"လာျပန္ျပီ ေန႔ခင္းကက်ေတာ့ ၀မ္းခ်ဳပ္ေနတဲ့ရုပ္တဲ့ အခုက် ထမင္း၇ရက္မစားရတဲ့ရုပ္တဲ့ မင္းကိုက အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ"
"မင္းကလည္းကြာ ရွည္မေနနဲ႔ ေျပာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"ငါ ရင္ထဲ တစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္ေနလို႔ပါ"
"ဘာတစ္မ်ိဳးၾကီးလဲ"
"ငါမေျပာျပတတ္လို႔ေပါ့ လဒရယ္"
"မေျပာတတ္လည္း မေျပာနဲ႔ေတာ့ ညမွ စာပို႔လိုက္မယ္"
"ေအးပါ မင္းလည္းေနာ္ စာေတြဘာေတြ ပို႔တတ္ေနျပီ"
"မင္း သင္ေပးတာကို တတ္မွာေပါ့"
"ေအးေပါ့ ဆရာေကာင္းတပည့္ ပန္းေကာင္းပန္တဲ့ မင္းကေတာ့ ဘာပန္း ပန္လာမယ္ေတာ့မသိ"
YOU ARE READING
စွယ်တော်ပင်အောက်က အချစ်သက်သေ[Ongoing]
Romance"နွေရာသီမှာ တွေ့တဲ့ နွေဦးဆည်းဆာကို ချစ်တယ်..." 💙ခွန်းသစ္စာပိုင်💙 "အချစ်ဆိုတာကို နားမလည်ပေမယ့် အကို့ကိုတော့ ချစ်မိနေပြီထင်တယ်..." 💙နွေဦးဆည်းဆာ💙 "ငါသာ သတ္တိရှိခဲ့မယ်ဆိုရင် မင်းအချစ်ကို ငါအရင်ရခဲ့မှာ... ခုတော့ ဒုတိယလူအဖြစ် ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီပဲ..." 💙...
![စွယ်တော်ပင်အောက်က အချစ်သက်သေ[Ongoing]](https://img.wattpad.com/cover/333902893-64-k992573.jpg)