စွယ်တော်ပင်အောက်က အချစ်သက်သေ[Ongoing]

Part 11 (Zawgyi)

စြယ္ေတာ္ပင္ေအာက္က အခ်စ္သက္ေသ

Part 11

(A/N:: ဤဇာတ္လမ္းတြင္ပါ၀င္ေသာ ဇာတ္လမ္း၊ဇာတ္ကြက္မ်ားမွာ စာေရးသူ၏ အေတြးပံုရိပ္သာျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခု တူညီခဲ့ပါက တုိက္ဆိုင္မႈမွ်သာျဖစ္သည္။ ဤဇာတ္လမ္း၏ဇာတ္ကြက္မ်ားႏွင့္ အျခားဇာတ္လမ္းမွဇာတ္ကြက္မ်ား တူညီမႈရွိခဲ့လွ်င္ စာေရးသူကို လာေျပာျပႏိုင္ပါသည္။)

ညေနေလးနာရီရွိျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေနမ၀င္ေသးသည္မို႔ အလင္းေရာင္ေကာင္းေကာင္းရေနေသး၏။ စက္ဘီးေနာက္ခံုတြင္ မလႈပ္မယွက္လိုက္ပါေသာ ေကာင္ငယ္ေလး အသက္ပင္ရွဴရဲ႕လားမသိ။ ရြာလမ္းက မညီမညာျဖစ္ေနသည္မို႔ တခ်က္တခ်က္ ခ်ိဳင့္ထဲက်လွ်င္ ခုန္သြားေသာလည္း ေနာက္က အေကာင္ေပါက္ ေလးကေတာ့ နည္းနည္းမွ တြန္႔မသြားခဲ့။ ဘာေတြစဉ္းစားခန္းဖြင့္ေနသည္ကို ခြန္းသစ္ သိခ်င္လာမိသည္။

"အဟမ္း..."

ကိုယ္ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္မွ သိမ့္ကနဲတုန္သြားေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလး။ ထိုအခါမွသာ သူ႔အေတြးကမၻာထဲက ထြက္လာသည့္ပံုရသည္။

"ဟို ကိုယ္ ဘယ္လမ္းက နင္းရမွာလဲ..."

"ဟင္... "

"စြယ္ေတာ္တန္းဘက္ ကိုယ္မွ မေရာက္ဖူးေသးတာ... အဲ့ဒါ ဘယ္ဘက္ကို နင္းရမွာလဲလို႔..."

"ဟို... ေရွ႕နားေရာက္ရင္ ဘယ္ဘက္ခ်ိဳးလိုက္ရင္ရျပီ..."

"ဟုတ္ျပီ ဟုတ္ျပီ..."

ကိုယ္ေမးတာျပန္ေျဖလို႔ေတာ္ေသးသည္။ မဟုတ္ရင္ ဘယ္ကို နင္းလို႔နင္းရမွန္းမသိ။ မၾကာခင္ နင္းရင္းနဲ႔ တစ္ဖက္ရြာေတာင္ ေရာက္ေတာ့မည္။ လမ္းမသိဘဲ ရမ္းနင္းေနမိတာ ေက်ာ္မသြားေသးလို႔ ေတာ္ေသးလွ၏။

ေႏြဦးေျပာသည့္အတိုင္း လမ္းဆံုမွ ဘယ္ဘက္ခ်ိဳး၀င္လုိက္သည့္အခါ အရိပ္ေကာင္းေသာ အပင္မ်ား ေဘးတစ္ဖက္စီတြင္ တန္းစီေပါက္ေရာက္ေနေသာ လမ္းကေလးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုလမ္းေလးကေတာ့ စြယ္ေတာ္တန္းျဖစ္ပံုရသည္။

"ညီ... ေရာက္ျပီမလား ဆင္းေတာ့ေလ..."

စက္ဘီးရပ္သြားတာေတာင္ မဆင္းဘဲ ထိုင္ေနေသာေကာင္ေလး။ တစ္ခုခုကို အေတြးလြန္ေနပံုရသည္။ ဘာကို အဲ့ဒီေလာက္စဉ္းစားေနတယ္မသိ။ တခါတေလ သူ႔အေတြးထဲကိုယ္ေရာက္သြားျပီး ဘာေတြးေနလဲ သိခ်င္မိသည္။