Selam aşklarım, nasılsınız?
Bölüme geçmeden önce aşağıdaki müziği açmayı unutmayın, iyi okumalar^^^
6.Bölüm: Hayaller ve Gerçekler.
*Hayaller hayatımı güzelleştirdi, gerçekler canımı yaktı...*"Aşk dediğiin belkii budur, hep acıtır arkamdan vuruuur!" dediğim de sarhoştum hem de bayağı sarhoştum.
"Elif, bak bir merdiven daha çık!" dediğini duydum Arda'nın. Arda sağ tarafımdan ellerimi belime kavramış beni yukarıya çıkarmaya çalışıyordu. Sinem de sol tarafımda eşyalarımı taşıyıp beni yukarıya çıkarmak istiyordu.
"Bon niye merdivene çokoyorum ki o bono çıksın!" diye bütün evi inlettim.
Arda derin bir nefes aldı.
"Bu böyle olmayacak." deyip beni bir çırpışta kucağına aldı.
"Aa sen ne kadar çapkın bir erkeksin öyle." Ne yaptığımı inanın ben de bilmiyorum. Sarhoş olmak gerçekten de çok kötüymüş. Ne dediğimi biliyorum ama beynimi engelleyemiyorum. Beynim benim iznim olmadan ağzına geleni söylüyor.
Merdivenler bana beşik gibi sallanıyor gibi geldiği için gözlerim beni uykuya hapsediyor. Gözlerim yarı açtığım da karanlık bir odanın içine getirdi. Burası benim odamdı ve yumuşacık yatağıma yatırdı beni. Beni yatağa bıraktıktan sonra ellerini başparmağımdan çekti ama ben geri tuttum.
"Gitme..." diye fısıldadım. Çektiği elini tekrardan başparmağımda buluşturdu.
"Bir yere gitmiyorum." Sağ tarafıma dönüp kendimi uykunun kollarına bıraktım.
---
Uyandığım da kendimi esneterek sol tarafıma manzaranın tarafa döndüm. Görmemle şok olmam bir oldu. Gözlerimi kırpıştırdım, ovdum ama yine de fayda etmedi.
Arda benim yanımda kafamı onun göğsüne koymuştum. Telaş ve sertçe kalktım.
"ARDA!" dediğim de Arda korkudan yataktan düşmüştü.
"Ah!" diye yerde can verdi.
"Ne işin var senin burada!" Arda daha sağ omzunu tutuyordu.
"Cevap versene!" Cevap vermediği için yanımda duran yastığı aldım ve onun üzerine attım.
"Cevap ver Arda!" Konuşmaya fırsat vermiyorum asla ve asla.
"Ya beni konuştursan zaten konuşacağım Elif!" dedi Arda. "Of kolumu çok kötü vurdum ya!"
"Açıkla!" Derin nefesler alıp veriyorum. Sakin Elif! Sakin ol!
"Sen dün sarhoştun hatırlarsın belki." Hiçbirini hatırlamıyorum. "Sen merdivenlerden çıkmayınca seni kuc..."
"Sen beni kucağına mı aldın!" deyip yastıkla güzel bir şekilde kafasına vurdum. Kendimi beğenmişlik gibi olmasın çok güzel yastıkla vururum da...
"Ya bir dinle!" Derin bir nefes aldı Arda. "İşte ben seni kucağıma aldıktan sonra eve geldim seni yatağa yatırdım ama sen elimi bırakmadın. Bana gitmemem için yalvardın bende senin yanında uyudum uykuya daldığında ben kendi evime giderim diye düşündüm ama bende uyumuşum."
Ben bunları yapmış olamam değil mi? Ben alkol içmem ki...
"Yalan söylüyorsun!" Bir daha yastıkla kafasına vurdum.
"Ya, hayır yemin ederim, Allah belamı versin yalan söylemiyorum!"
Yastığı kafasından çektim. Ayağa kalktı ve belini tuttu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DAVETSİZ MİSAFİR
JugendliteraturElif küçükken annesini bir trafik kazasında kaybeden genç bir kızdır. Takma ismi 'İyilik Meleği' dir. Elif, bir gün eski evine gitmek ister. Annesiyle o evde bir sürü anıları vardır. Orada durup yeni bir hayat ve yeni bir çevre kurmak ister. Ama tab...