Elif küçükken annesini bir trafik kazasında kaybeden genç bir kızdır. Takma ismi 'İyilik Meleği' dir. Elif, bir gün eski evine gitmek ister. Annesiyle o evde bir sürü anıları vardır. Orada durup yeni bir hayat ve yeni bir çevre kurmak ister. Ama tab...
Selam aşklarım yeni bir bölümle karşınızdayım, oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın. Yukarıdaki müziği de açmayı da unutmayın. İyi okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23.Bölüm: Gece Ve Gündüz. *Ben hep seni yazmışım, yüreğime gizlice.*
Yaşamak giderek garipleşirken ve normal sandığımız şeylerin aslında anormal oluşuyla birlikte büyüdük. Çevremizdeki insanların bize kattıkları zararlar bizim zararlarımız değildi. Biz her büyüdüğümüzde bir birey olduğumuzu yavaş yavaş anlıyorduk. Gün gelip de hayallerimiz olduğunu çok zamandan sonra öğrenmiştik. Herkesin hayalleri vardır. Benimki yazmaktı... Bu hayal ve gerçekler beni Yazar Elif'e dönüştürdü. Yazar Elif ise beni hiç bilmediğim bir noktaya getirdi. No.1'e getirdi. No.1'de bana davetsiz misafiri getirdi...
Davetsiz Misafir bana yanlış dediğim her şeyi doğru olduğunu gösterdi.
Davetsiz Misafir bana Arda'yı verdi, beni ona karşı âşık ettirdi.
Davetsiz Misafir bana sadece Elif Yıldız olmadığımı gösterdi.
"Seni çok seviyorum Elif Yıldız." diye tekrardan fısıldadı Arda.
Konuşmalarımızı tek bir telefon çağrısıyla bozuldu. Arda içinden küfürler savururken ondan ayrılıp çantamdan telefonumu çıkardım.
"Şşt..." dedim. Telefonumu açtıktan sonra kulağıma dayadım ama keşke dayamaz olsaydım, Sinem cazgırca bana laf yetiştirmeye çalışıyordu.
"Kızım ben buraya erken geliyorum ama sen neredesin? Hani erken gelecektin? Hem arkadan neden denizin dalgalanma sesleri geliyor?" Ne ara nefes alıp da bunları bu hızla söyleyebilmişti ben gerçekten inanamıyorum artık Sinem'e.
"Sinemciğim, geleceğim. Biraz daha baksan ne olur ya!"
"Kızım gelen geçen seni soruyor!" dedi.
"Tamam, geleceğim. Şu an birisiyleyim Sinem." dedim Arda'ya bakarak. Arda bana sırıtarak bakıyordu.
"Kiminlesin?" Gelmişimi, geçmişimi de mi anlatayım Sinem!
"Arda'ylayım Sinem!" dedim dişlerimin arasından.
"Ha, Arda'ylaysan gelme o zaman."
"Neden fikrin değişti acaba?"
"Ne yapacaksın! Hadi baaay." Tek bir kelime kurmadan telefonumu yüzüme kapattı.
"Neden aramış?" diye sordu Arda.
"Klasik Sinem işte, boş ver." dedim, "Kalkalım mı?"
"Olur," Ayağa kalktıktan sonra bana elini uzattı, gülümseyerek elini tuttuktan sonra ayakkabımı giydim, ardından da çantamı yerden alarak arabaya doğru ilerledik.
