Selam canımın içleriiii<3
Bölüme geçmeden önce yukarıdaki müziği açmayı unutmayın, iyi okumalar!
16.Bölüm: Dans Edelim Mi?
*Bir varmış bir yokmuş; kral kraliçeye dans edelim mi diye sormuş.*Her günün sonunda gece sona erer, ışıklar yanmayı bırakırdı. Karanlığın sonu ışıkların en güçlüsüne çıkar ve bazı insanlar da bunu pek sevmezdi. Oldum olası geceleri sevmedim. Gece bana göre ağlayanlara zayıf, ağlayanlara ise sabah güçtü. Hayallerim bana hep başımı yastığa koyduğum da başlardı. Gece benim için bir sığınak, sabah ise bir limandı. Gece bazen benim için arkadaş, bazen sığınak, bazen de sırdaş oldu. Gece benim saklandığım yerdi. İnsanlar tarafından hiç fark edilmediğim andı... Hiçbir zamanda fark edilmek istemediğim andı... Geceleri kapkaranlık, sabahları ise güneş gibi parıldıyordum. İsmim kimsenin tarafından kullanılmamıştı. Ben bile ismimin Elif olduğunu unutmuştum. Bazen düşünüyordum benim bir ismim var mı diye. Düşünüyordum, uzun uzun düşünüyordum ama bulamıyordum. Çünkü benim adım yoktu. Hiç fark edilmemektense karanlık olmayı seçerdim. Çünkü ben doğduğum günden beri karanlıktım. Geceleri kimi zaman ağladım, kimi zaman mutlu, kimi zaman üzüldüm ama sonra ağladığım gecenin sabahında hiçbir şey yokmuş gibi yoluma bir daha baktım ve bir daha baktım.
Ben bir daha ismimi asla kullanmayacaktım, fotoğraflarımı kimseye göstermeyecek, görmeyeceklerdi. Ben bir yabancı olmuştum. Ben, kendi hayatımın yabancısı olmuştum. Sonra birisi girdi hayatıma ve kim olduğumu öğretti bana. Ben Elif değildim, ben Yazar Elif'tim.
Şimdi yazar Elif'i göstermenin tam sırasıydı...
"Neden gelmiş bu çocuk anlamadım?" diye yazdı Arda mesaj olarak bana.
"Arda, arkadaşım yani. Senin nasıl Ceyhun gibi arkadaşların varsa benim de öyle bir arkadaşım var." diye yazdım.
"Benim en azından erkek arkadaşlarım var kız arkadaşlarım yok. Senin maşallah Sinem'den hariç bir sürü erkek arkadaşın var." diye yazmıştı. Kaşlarım çatık bir şekilde ona cevap yazmaya başladım.
"Birkaçı üniversite, birkaçı da lise arkadaşlarım. Ayrıca sana hesap vermek zorunda mıyım ya!" diye yazdım.
"Tamam, Yazar Elif. Kusura bakma. Haklısın ben bu konuyu biraz abarttım sanırım." diyerek yazdı.
"İyi geceler." diyerek yazdım.
"İyi geceler Yazar Elif." diye yazdı.
Telefonumu kapattıktan sonra beyaz komodinin üzerine telefonumu koydum. Tavana bakarak istemsizce gülümseyerek öylece bakıyordum.
"Ulan Çocuk Doktoru! Beni ne hale getirdin!" diye mırıldandım sessizce.
Bir yandan az esen hava,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DAVETSİZ MİSAFİR
Roman pour AdolescentsElif küçükken annesini bir trafik kazasında kaybeden genç bir kızdır. Takma ismi 'İyilik Meleği' dir. Elif, bir gün eski evine gitmek ister. Annesiyle o evde bir sürü anıları vardır. Orada durup yeni bir hayat ve yeni bir çevre kurmak ister. Ama tab...