"ေတာ္ၿပီ...ေတာ္ၿပီ...ေနာက္တစ္ခါဆို
ဘယ္ေလာက္အသည္းကြဲကြဲ အရက္လုံးဝမေသာက္ေတာ့ဘူး"
"ေျပာျပန္ၿပီ"
"တကယ္ပါဆို...နင္ မယုံလည္းေန"
"ဟားဟား...မယုံေရးခ် မယုံဘူးေဟ့။ ငါကေတာ့
နင္ ေန႕တိုင္း အရက္ေသာက္ေနပါေစ ဆုေတာင္းတယ္။ အဲ့ဒါမွ ငါလည္း တကၠစီေလးနဲ႕ ေန႕တိုင္း ႐ုံးသြားရမွာ..."
"အဲ့ဒါဆို ငါက နင္ တကၠစီနဲ႕ ႐ုံးသြားရဖို႔အေရး
ေန႕တိုင္း အသည္းကြဲေပးေနရမယ္ေပါ့"
"ေအးေပါ့....ဟားဟား
ေဆာရီး ေဆာရီး...နည္းနည္းျပန္ေလွ်ာ့ေပးမယ္။ ေန႕တိုင္းမကြဲနဲ႕ တစ္ပတ္တစ္ခါေလာက္ပဲကြဲ..."
"မိခ်ယ္ရီ!!!"
ေခါင္းေနာက္ေနလို႔ စိတ္မၾကည္
ျဖစ္ရတဲ့အထဲ ခ်ယ္ရီေမက တစ္လမ္းလုံး မ်က္ႏွာေျပာင္လာတာ အိမ္ကထြက္လာကတည္းကေန ႐ုံးေရာက္တဲ့အထိပဲ။ မေန႕တုန္းက သူ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အရွိန္လြန္သြားမိသလဲဆိုေတာ့ အခုအခ်ိန္အထိ ကာရာအိုေကဆိုင္ကေန အိမ္ကို ဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာခဲ့မွန္းေတာင္ စဥ္းစားလို႔မရဘူး။ ေဇယ်ာကိုကိုက မူးေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ခဲ့သမွ် အေၾကာင္းအရာေတြကို မမွတ္မိတတ္တဲ့ အမူးသမားမ်ိဳး မဟုတ္ေပမယ့္လည္း ေခါင္းမၾကည္ေသးတဲ့အခ်ိန္ဆို သူ႕ေခါင္းထဲမွာ ပုံရိပ္ေတြက ေရာေနတတ္တယ္။
ခ်ယ္ရီေမနဲ႕ ျမတ္ကိုကိုတို႔ သီခ်င္းဆိုေနတာကို
သူထိုင္ၾကည့္တယ္။ အစ္မေစာအယ္ႏွင္းဆီက အရက္ခြက္ငွဲ႕ေပးတာကို လက္ခံတယ္။ ၿပီးေတာ့...
သူ စိုင္းအယ္ဘုန္းအနားကိုပါ သြားမိတယ္ထင္တယ္။ "ေဇကို...သတိထားစမ္း"ဆိုတဲ့ အသံရွရွေလးကိုလည္း သူ႕နားထဲမွာ ထပ္ခါထပ္ခါ ၾကားေနရတယ္။ "ညတုန္းက သူဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာလဲ" ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို အေမ့ကိုေမးေတာ့ အေဖ့ဆီကေန ထိပ္ေခါက္ခံလိုက္ရလို႔ ထပ္မေမးရဲေတာ့ဘူး။ ႐ုံးသြားဖို႔ ခ်ယ္ရီေမလာေခၚေတာ့မွပဲ ညက သူ႕နဲ႕ခ်ယ္ရီေမကို ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက အိမ္အထိ လိုက္ပို႔တာမွန္း သိရတယ္။
"မိခ်ယ္...ငါ့ကိုထပ္ေျပာျပစမ္းပါ။
ညတုန္းက ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို စိုင္းအယ္ဘုန္း လိုက္ပို႔တာလား"
YOU ARE READING
Falling In Love With My Bomb(U/Z)
Romanceအလွဲတစ်ခုရဲ့အစကနေ ပေါက်ဖွားလာတဲ့အချစ် အလြဲတစ္ခုရဲ႕အစကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့အခ်စ္
