ေဇယ်ာကိုကို ဘယ္လိုပဲစဥ္းစားစဥ္းစား
စိုင္းအယ္ဘုန္းက မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္လြန္းတယ္လို႔ သူထင္ေနတယ္။ ဘယ္ရႉေထာင့္ကၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္လိုက္တာနဲ႕ ထင္ထင္ရွားရွားျဖစ္ေနတဲ့ နီညိုညို အမွတ္အသားရာကို နည္းနည္းေလးမွ မဖုံးဖိဘဲ လူျမင္ကြင္းမွာ ထင္ထင္ရွားရွား ျပသထားတာက စိတၱဇဆန္တာမ်ိဳးမဟုတ္လို႔ ဘာလဲ...။
ပထမဆုံးအႀကိမ္တုန္းကေရာ၊ အခု
ဒုတိယအႀကိမ္မွာေရာ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း
ထင္ေပၚေနတဲ့ လည္ပင္းသားျဖဴျဖဴကိုၾကည့္ၿပီး ရွက္႐ြံ႕သြားရတာက စိုင္းအယ္ဘုန္းမဟုတ္ဘဲ သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး တစ္ေနရာရာမွာ ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ စာသားတခ်ိဳ႕လည္း ေဇယ်ာကိုကိုရဲ႕ေခါင္းထဲ ဝင္လာခဲ့တယ္။
"အနိုင္က်င့္ခံရတဲ့သူက ရွက္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ အနိုင္က်င့္တဲ့သူကသာ ရွက္ရမွာ"တဲ့။
တခ်ိဳ႕လူေတြဆီမွာ ေနာင္တတရားေတြ
တကယ္ ရွိ၊မရွိမသိေပမယ့္ ေဇယ်ာကိုကိုကေတာ့ အဲ့ဒီစာသားေတြကို ေတြးမိတာနဲ႕ခ်က္ခ်င္း သူ႕ဆံပင္ေတြကို ရႈပ္သထက္ရႈပ္ေအာင္ ဆြဲဖြပစ္မိေတာ့တယ္။ စိုင္းအယ္ဘုန္းရဲ႕ လည္ပင္းမွာ အရာထင္ေအာင္ လုပ္လိုက္တာက "သူ"ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ မသိတာေတာင္ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ သိေနလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြ စိုင္းအယ္ဘုန္းရဲ႕လည္ပင္းကို အာ႐ုံစိုက္သြားၾကတိုင္း သူ႕မ်က္ႏွာကို ဘယ္လိုထားရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။
တစ္ေယာက္ေယာက္က
"တီအို...ခင္ဗ်ားလည္ပင္းမွာ..."လို႔ သတိေပးလာတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးက်ရင္ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသားက မထီမဲ့ျမင္အၿပဳံးေတြနဲ႕မ်ား သူ႕ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္လာေလမလား။
ဒါမွမဟုတ္...
"ဟုတ္တယ္ တရားခံက သူ..."ဆိုၿပီး
ေဇယ်ာကိုကို,ကို လက္ညွိုးထိုးလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္အျမင္မွာ သူဟာ ႏွာဘူးေကာင္ရယ္လို႔ စြပ္စြဲအျပစ္တင္ေလမလား။
တကယ္ေတာ့ သူေလွ်ာက္ေတြးေနမိသလိုမ်ိဳး
ဘယ္သူကမွ တဲ့တိုးေမးမလာၾကသလို ျမင္သမွ် လူေတြတိုင္းက အံ့ဩဟန္ ပါးစပ္ေလးဝိုင္းသြားတာနဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ တိတ္တိတ္ေလး ခိုးရယ္ၿပီး အတင္းခ်ေနတာကလြဲရင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေပၚက အမွတ္အသားရာဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္လို႔ မေကာင္းတဲ့ privacy တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ထားၾကတယ္။
YOU ARE READING
Falling In Love With My Bomb(U/Z)
Romanceအလွဲတစ်ခုရဲ့အစကနေ ပေါက်ဖွားလာတဲ့အချစ် အလြဲတစ္ခုရဲ႕အစကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့အခ်စ္
