"အိမ္ထိျပန္ပို႔ေပးလို႔ ေက်းဇူးပါဗ်"
"မလိုပါဘူး"
ရန္သူေတာ္ေတြျဖစ္ေနၾကသလို
တင္းမာေနတဲ့ အသံအတြက္ ေဇယ်ာကိုကိုက သူ႕ရဲ႕အၿပဳံးေတြကို စိုင္းအယ္ဘုန္းေရွ႕မွာ လုံးဝေမွးမွိန္ပစ္ေစမွာမဟုတ္ဘူး။ အခုဆို သူက စိုင္းအယ္ဘုန္းကို ေက်ာင္းမွာ ႐ုတ္တရက္ ေတြ႕လိုက္ရတုန္းကထက္စာရင္ ပိုၿပီးၿပဳံး႐ႊင္ေနၿပီ။
ဒါေပမယ့္ စိုင္းအယ္ဘုန္းကေတာ့ ေဇယ်ာကိုကိုနဲ႕ ေျပာင္းျပန္ပဲ။ သူ"ပုဆိုးျပန္ခြၽတ္လို႔ရေၾကာင္း" ေျပာလိုက္ခ်ိန္ကစၿပီး ၿပဳံးေတာင္မၿပဳံးနိုင္ေတာ့တဲ့အျပင္ သူ႕ကိုပါ အ႐ူးတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္သလိုအၾကည့္မ်ိဳးနဲ႕ "ဒီလူကိုေတာ့ ငါလက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီ"လို႔ ေတြးေနပုံ ေပါက္သြားေတာ့တာပဲ။
ဘယ္လိုလူမ်ိဳးကမ်ား စိုင္းအယ္ဘုန္းေရွ႕ မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႕ ငယ္ငယ္တုန္းကအတိုင္း ျပန္လက္စားေခ်လိဳ႕ရတယ္ေျပာၿပီး အားတက္သေရာ ျဖစ္ေနခဲ့မွာတဲ့လဲ။ ေဇယ်ာကိုကိုဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာ႐ူးေကာင္ တစ္ေယာက္က လြဲၿပီးေပါ့။
"ေအာ္...ခဏ...ခဏေလးပါ တီအို"
"ဘာေျပာစရာက်န္ေသးလို႔လဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာေလး စဥ္းစားေပးဦးေနာ္လို႔"
"ဘာကိုစဥ္းစားရမွာ..."
"ပုဆိုးခြၽတ္ဖို႔ကိစၥေလ"
"Shit...အေကာင္းမွတ္လို႔နားေထာင္တာကိုကြာ"
ေဇယ်ာကိုကိုပါးစပ္ကေန
စကားအေကာင္း ထြက္မလာနိုင္မွန္း
သိေနရက္သားနဲ႕ ကားေမာင္းစရာရွိ ေမာင္းထြက္မလာဘဲ နားေထာင္ေပးမိတာကိုက သူ႕ရဲ႕ မဟာအမွားတစ္ခုပဲ။ ခပ္လွမ္းလွမ္း ေရာက္သြားမွ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန လွမ္းၾကည့္ေတာ့ မ်က္ႏွာ႐ူးေကာင္က က်န္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ ဒီတိုင္းေလး မတ္တပ္ရပ္ၿပီး သူ႕ကားကို ေသခ်ာေငးၾကည့္ေနတယ္။ ၾကည့္ေနရင္း တာ့တာလွမ္းျပတာကို ျမင္ေတာ့မွ စိုင္းအယ္ဘုန္းက
ဟြန္းခနဲ ႏွာမႈတ္လိုက္ၿပီး လီဗာကို အရွိန္တင္လိုက္ေတာ့တယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႕အစ္မက ၿခံထဲမွာ
laptopတစ္လုံးနဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ ကားကို ဝူးခနဲ ေမာင္းဝင္လာကတည္းက laptopထဲလည္း အာ႐ုံေရာက္ေတာ့ပုံမေပၚဘူး။
YOU ARE READING
Falling In Love With My Bomb(U/Z)
Romanceအလွဲတစ်ခုရဲ့အစကနေ ပေါက်ဖွားလာတဲ့အချစ် အလြဲတစ္ခုရဲ႕အစကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့အခ်စ္
