အခန္း ၁၆။ ကိုကို႔ရဲ႕ေစ့စပ္ပြဲ
ဒီဇင္ဘာလကုန္ေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ ဒုတိယႏွစ္ဝက္ စာေမးပြဲနီးလာၿပီ။ အတန္းတင္စာေမးပြဲအတြက္ ေလ့က်င့္ေနတဲ့ ယုယတို႔မွာေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ အႀကိတ္အႏွယ္ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ တစ္ႏွစ္လံုးသင္ခဲ့တဲ့ ဘာသာစံုသင္ခန္းစာေတြကို သံုးလနဲ႔အျပတ္ ျပန္ေလ့က်င့္ရသည္မွာမလြယ္ကူလွပါ။ အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ယုယတစ္ေယာက္ တစ္ေန႔ကိုေျခာက္နာရီထပ္မနည္း စာလုပ္ရပါသည္ဟုေျပာရင္ ထိပ္ဆံုးကရီမယ့္သူဟာ သိခၤေက်ာ္စြာပင္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
အခုလည္း ေက်ာင္းကျပန္ေရာက္တည္းက ညေနေျခာက္နာရီအထိ ဂိုက္ႏွင့္ႏွစ္ပါးသြားခဲ့ရသည္။ ယုယရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြဆို စာေရးရတာမ်ားလြန္းလို႔ ခ်ိဳင့္တဲ့ေနရာကခ်ိဳင့္ ေဖာင္းတဲ့ေနရာကေဖာင္း ျဖစ္ေနၿပီ။ တစ္ေနကုန္ထိုင္ခံုေပၚမွာခ်ည္း ထိုင္ေနခဲ့ရတာမို႔ ေျခေထာက္ေတြလည္း ေညာင္းလွၿပီ။ မ်က္လံုးေတြလည္း ကိုက္လွၿပီျဖစ္သည္။
ဂိုက္ျပန္သြားၿပီးလို႔ အေၾကာဆန္႔မယ္႐ွိေသးသည္ အခန္းထဲကို ႀကီးႀကီးဝင္လာၿပီး ယုယဗီဒိုကိုလာေမႊေနသည္။ အိပ္ရာေပၚမွာ လွဲရင္း ႀကီးႀကီးကိုလွည့္မၾကည့္အားပါ။ မ်က္လံုးကိုမ်က္စဥ္းခတ္ကာ ထမင္းစားခ်ိန္အထိအိပ္ပစ္လိုက္မည္ဟုၾကံရြယ္ထားပါသည္။
"ယုယ အိပ္မလို႔လား"
"ဟုတ္...ထမင္းစားခ်ိန္အထိခဏေလာက္အိပ္မလို႔"
ႀကီးႀကီးကိုေက်ာေပးၿပီးေစာင္ကို ပံုခံုးေပၚထိဆြဲျခံဳလိုက္သည္။ ထိုအခါ ႀကီးႀကီးက ယုယႏွဖူးကိုလာစမ္းကာ ေစာင္ကိုခါးအထိျပန္ဆြဲခ်သည္။
"ညေနဘက္ေတြမအိပ္နဲ႔ ဖ်ားလိမ့္မယ္"
"ႀကီးႀကီးရာ....သမီးအရမ္းအိပ္ခ်င္ေနတယ္ ေျခေထာက္ေတြ လက္ေတြလည္းတအား ေညာင္းေနၿပီ"
"အဲ့တာဆိုနာရီဝက္ေလာက္ပဲအိပ္ေခ်"
"ဟုတ္...."
ႀကီးႀကီးက ကုတင္ေပၚမွာလာထိုင္ၿပီး ယုယရဲ႕ေျခေထာက္နဲ႔ လက္ဖဝါးေတြကိုယူကာ အေၾကာေျပရံုႏွိပ္ေပးသြားသည္။ ခဏေနေတာ့ ယုယဗီဒိုထဲကအက်ႌေတြကိုထုတ္ေနျပန္သည္။ တဂြၽတ္ဂြၽတ္နဲ႔အသံေတြျမည္ေနေတာ့ ယုယမွာအိပ္ခ်င္တိုင္း အိပ္လို႔မရျဖစ္ရျပန္သည္။
YOU ARE READING
အချစ်တစ်ခုတည်းသာကျန်ရစ်တော့မည်
Romanceသူ့အပေါ်အနိုင်ကျင့်နှောင့်ယှက်နေတဲ့ ဘူလီကောင်လေးနဲ့မှ ချစ်မိပြီးတဲ့နောက်... _______________ သူ႔အေပၚအႏိုင္က်င့္ေႏွာင့္ယွက္ေနတဲ့ ဘူလီေကာင္ေလးနဲ႔မွ ခ်စ္မိၿပီးတဲ့ေနာက္...
