အခန်း ၂၄။ အချစ်တွေရဲ့အဆုံးသတ်လား
သိင်္ခထွက်သွားသည်။ သူတက္ကဆီပေါ်တတ်သွားတဲ့အချိန်ထိ ယုယကတော့ထိုနေရာမှာတင်ရပ်ကျန်ရစ်ခဲ့ပါသည်။ စတွဲကတည်းက ဒီသုံးလကျော်ကာလထဲ သူနဲ့အကြိမ်ကြိမ်ရန်ဖြစ်စကားများဖူးပေမယ့် အခုတစ်ခါတော့ အပြင်းထန်ဆုံးဖြစ်မည်။ ယုယရင်ဘက်ထဲမှာ တဒုန်းဒုန်း နဲ့တုန်ခါနေသည်။ ဒေါသလည်းထွက်သည်။ ဝမ်းနည်းသည်။ စိတ်လည်းဆိုးသည်။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတုန်ရီကာမျက်ရည်တွေပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာကာထိန်းမရတော့ပါ။
သူ့ကြောင့်မဟုတ်ရင်တောင် ယုယအတွက်အိမ်ကဖိ
အားတွေများရသည့်ထဲသူကပါယုယအတွက် သက်စောင့်သက်သာဖစ်စေမယ့်နေရာလေးတစ်ခုမဖြစ်ပေးနိုင်တော့ဘူးဆိုတ့္ေ ယုယ ဘယ်လိုခံနိုင်ရည်ရှိပါတော့မလဲ။
ရင်ဘက်ကြီးတစ်ခုလုံးတင်းကြပ်လာတာခံစားရသည်။
ရင်ဘက်ထဲကအလေးချိန်တွေလျော့လိုလျော့ငှား ပတ်ဝန်းကျင်ကိုမေ့ထားပြီး နေရာမှာထိုင်ငိုနေခဲ့မိသည်။ ကားတစ်စီးယုယရှေ့ကိုရောက်လာတဲ့အချိန် တွင်ဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်ဆောင်ဖို့ ယုယမှာခွန်အားမကျန်တော့ပြီ။
ယုယငိုနေတာမြင်လိုက်တဲ့အန်တီလေးဝင်းက ကားပေါ်ကနေ စိုးရိမ်တကြီးဆင်းလာတယ် ယုယပုခုံးကိုအသာပုတ်ရင်း သူထိတ်လန့်စွာဆိုသည်။
"ယုယ...သမီးဘာလို့ငိုနေတာလဲ..."
ယုယခေါင်းကိုသာခါရင်း ရှိုက်သံတွေကြောင့်
ပြန်ဖြေဖို့မတတ်နိုင်ဘူး။ အန်တီဝင်းက ယုယကိုချော့ကာကားပေါ်တတ်ဖို့တွဲခေါ်သည်။
"သမီးရယ်...အန်တီစိတ်ပူလိုက်တာ...ဘာဖြစ်လို့လဲပြောပြပါဦး...တစ်ယောက်ယောက်များသမီးကိုတစ်ခုခု...ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘာပြောလို့လဲဟင်..."
ထိုမေးခွန်းသည် ဘာကိုရည်ညွှန်းသလဲ ယုယနားလည်တော့အန်တီဝင်းရဲ့စိတ်အပူလျော့အောင်ခေါင်းကိုသွက်သွက်ခါလိုက်ရသည်။ သည်တော့မှအန်တီဝင်းရဲ့မျက်နှာကြီးလည်းအပူတွေလျှော့သွားသည်။
YOU ARE READING
အချစ်တစ်ခုတည်းသာကျန်ရစ်တော့မည်
Romanceသူ့အပေါ်အနိုင်ကျင့်နှောင့်ယှက်နေတဲ့ ဘူလီကောင်လေးနဲ့မှ ချစ်မိပြီးတဲ့နောက်... _______________ သူ႔အေပၚအႏိုင္က်င့္ေႏွာင့္ယွက္ေနတဲ့ ဘူလီေကာင္ေလးနဲ႔မွ ခ်စ္မိၿပီးတဲ့ေနာက္...
