I was a child, Izana x reader Tokyo revengers

•Yaban mersini•

Bölüm müziği: FIFTY FIFTY // Cupid

"Ben bunu nasıl kabul ettim?..."

Izana kolundaki serumla muayene masasında bağdaş kurmuş, somurtarak oturuyordu. Çıt çıkarmadan önündeki insan anatomisi panosuna baktığı sırada geçen her saniye burada olmaktan daha çok rahatsızlık duyduğu belliydi...

Diğerleri ise bu garip sesizlikte ayakta dikiliyorlardı. Sadece Shion ve Kanji'nin gözleri arada kesişiyor, sonra hemen ayrılıyordu.
Kakucho sırtını duvara yaslayıp kollarını göğsünde birleştirmiş yerdeki parkeleri izlediği sırada, arada Izana'ya bakıyordu.
Becky ise Izana'nın hemen dibinde omzunun hizasındaki muayene masasına -olabildiğince az yer kaplamaya çalışır gibi- ellerini koymuş, koca koca gözlerle onun keskin yan profilini izliyordu.
Belki de dönüp bir şeyler söylemesini bekliyordu, o da emin değildi. Sadece izliyordu işte...

Izana bir süre daha sessiz kaldı...
Üzerinde olan gözlere sinir olmaya başladığında keskin bir hareketle başını sağa çevirdi.

-Dikilmeyin ayakta, sinir oluyorum. (Izana)

Birkaç saniyeliğine çocuklar tuhaf bir yüz ifadesiyle birbirlerine baktılar.

-E ne yapalım o zaman? (Shion)

-Oturun amına koyayım. (Izana)

Kendisi muayene masasında otururken diğerlerinin ayakta olması onu rahatsız etmişti.
Bu tuhaf alışkanlığı önceden beri hep vardı, onun için masa ve sandalye olan bir ortamda başı en yukarıda olanın kendisi olması şarttı çünkü Izana kendisini herkesten üstün görüyordu.

-Izana burada oturacak yer olmadığının farkında mısın? (Kakucho)

-Banane amk yere oturun o zaman. (Izana)

...

Iki çocuk dönüp ne yapacağını görmek için Kakucho'ya baktı, Becky ise Izana'nın dediğini üzerine alıp alınmaması konusunda kararsız bir halde onları izliyordu.
Ortamda tuhaf bir gerginlik vardı, insan ciddiye alıp almama konusunda bile kararsız kalıyordu.

-Otursanıza lan! (Izana)

Becky arkasından gelen yüksek sesle irkildi ve ellerini hemen göğsüne çekiverdi.
Izana onun bu hareketini görmüştü ama görmezden geldi. Bakışlarını diğerlerinden ona çevirmedi.

"Bu günlerde buna ne oldu böyle? Normalde de agresif ama... bu kadar değil."
Diye içinden geçirdi Kakucho, ortada her zamanki gibi olmayan bir şeyler olduğunun farkındaydı.
Farkındaydı elbet ama, iyi mi yoksa kötü mü olduğunu kestiremiyordu.

Kakucho dikkatle kıstığı gözlerini Becky'e çevirdi.

"Şu kız gelince tuhaflaşıyor hep..."

O sırada Izana da Becky'nin dağınık saçlarına bakıyor ve onları düzeltme isteğini yok saymaya çalışıyordu.
"Bir insan hiç mi saçını düzeltme ihtiyacı duymaz?" diye düşünüyordu etrafa bakınan ufaklığı izlerken, hâlbuki küçük kızın saçları abartılacak kadar dağınık bile değildi....
Becky daha sıkı masaya tutundu.

Izana Kakucho'nun da Becky'e baktığını fark etti. Hızlıca önce ona sonra Becky'e baktı, sonra tekrardan ona dönüp gerginlikle,

-Ne bakıyorsun Kaku? Yapsana dediğimi! (Izana)

-Ya o'lm neden bağırıp duruyorsun? (Kakucho)

Izana bir anlığına duraksadı...
"Bağırıyor muyum?..."