I was a child, Izana x reader Tokyo revengers

•Söz...•

Bölüm müziği: Kazka // Plakala

Artan fırtınanın uğultu sesleri gökyüzünde yankılanıyordu, yeryüzüne inen sis adeta beyaz bir duman gibi etrafı sarmış ve yağan kar ise şiddetini arttırmıştı...

Izana arkasına dönüp karların arasında zar zor hareket ederek ona doğru gelmeye çalışan küçük kıza baktı.
Nereye bastığında dikkat ederek ve hızlı adımlar atarak yürümeye çalışıyordu.
Izana birkaç saniye sessizce onu izledi, atkısı açılmış rüzgarda sallanıyordu ve üstü başı kar olmuştu.
Gökyüzünden süzülerek düşen kar taneleri onun gece gibi siyah saçlarının üstüne konuyordu...

-Acele et. (Izana)

-Ediyorum zaten! Ama burası bir merdiven, ve kardan da hiçbir şey gözükmüyor! Nereye bastığımı bile görmüyorum. (Becky)

Gerçekten kar tüm zemini; girinti ve çıkıntıları öylesine kaplamış ve dev bir yığın oluşturmuştu ki sanki etrafta beyaz bir deniz vardı.

Izana onun sesini yükseltmesine birşey demedi, sakince onun sinirli sinirli karla mücadele etmeye çalışmasını seyretti.

-Off!... Hâh tamam- (Becky)

Izana onun ayaklarının olduğu yere baktı.

-Dikkat et orada- (Izana)

Ve Izana'nın cümlesini bitirmesine kalmadan Becky ufak bir çığlık sesiyle aniden kar yığınının içine yuvarlandı.
Izana ise bunu görünce sağ elini alnına koyup gözlerini kapatarak derin bir iç çekti ve yavaşça mırıldandı...

-...bir basamak daha var... (Izana)

Küçük kız havadaki ayaklarını çırparak oradan kurtulmaya çalışıyordu.

-MhMmhMmmh! (Becky)

Izana kolundaki saate göz attıktan sonra ona doğru yaklaştı.

-Off... Düz yürümek ne kadar zor olabilir ki? Acelem var, hızlı olmaya çalışıyorum ama sen gidip karın içine balıklama atlıyorsun. (Izana)

Sağ elini uzatıp onu kıyafetinden tuttu ve karın içinden çekip çıkardı. O sırada Becky'nin yeşil atkısı kar yığının içinde kaldı ama küçük kız bunu fark etmedi. Başını kaldırıp Izana'ya baktı...

-Bilerek mi yapıyorum, (Becky)

Fındık burnu soğuktan kıpkırmızı olmuştu. Vücuduna gelen titremeye engel olamadı.

-...sence ben donmayı ister miyim? (Becky)

Izana buna cevap vermedi, onu sıkıca bileğinden tuttu ve iyice yüzüne yaklaştı.

-Zırvalamayı kes acelem var dedim. (Izana)

Becky o anlığına diyecek bir şey bulamadı, biraz şaşırmıştı, neden Izana'nın kendisine birden bu kadar yaklaştığını anlayamadı.

Izana da anlayamamıştı, garipliği fark edince hemen geri çekildi. Neden böyle saçma bir şey yaptığı konusunda onun da bir fikri yoktu.
Vakit kaybetmeden başını önüne çevirdi ve onu da peşinde sürükleyerek yürümeye başladı.

"Aptalcaydı, neden birden böyle bir şey yaptım ki? Çok gereksizdi."

Hızlı hızlı yürürken asla arkasına bakmıyor ve bir saniye olsun küçük kızı çekiştirerek peşinde sürüklemeyi bırakmıyordu.

-Izana yavaşla biraz- Izana- (Becky)

Izana umursamaz gibi davranmaya çalışarak onu cevapladı:

-Geldik zaten. (Izana)