I was a child, Izana x reader Tokyo revengers

•Zehir•

Bölüm müziği: Streets x Vacation Bibble School

Ve kapının kapanmasıyla odada yalnız kaldılar...

...Pencerden içeri sızan ışık süzmeleri ve esen rüzgarla cama çarpan dalların hışırtısı...
.
.
.
Izana'dan çıt çıkmıyordu. Beyazı andıran saçları yüzünü kapatmış sessizce bekliyordu. Becky herhangi birşey söyleyip söylememekte kararsız kalmıştı, doğrusunu söylemek gerekirse vereceği tepkiden korkuyordu. Çünkü Izana elini her geçen saniye biraz daha sıkıyordu, acaba bunu yaptığının farkında mıydı?
Sanki her an patlayabilecek bir bomba gibiydi...

Becky yavaşça yutkundu, tam ağzını açıp birşey diyeceği sırada Izana başını kaldırıp kocaman ve donuk gözlerle ona baktı. Küçük kız diyeceği şeyi anında unutuverdi...

-Sen... (Izana)

Becky geri çekilmeye yeltendiği sırada onu yakasından tutup burnunun dibine kadar yaklaştı. Becky'nin nefesi kesilmişti, o gözlere bakmak hiç de kolay değildi...

-Benim için birşey yapacaksın. (Izana)

Becky soran gözlerle ona baktı, işin iyi yerlere gitmeyeceğinin farkına varmıştı.

-B- Ben mi? (Becky)

-Evet... Karşılığında seni korurum. (Izana)

"Korumak mı?"
Izana'nın sesi normalden daha boğuk ve yorgun geliyordu. Yavaş yavaş konuşuyor ve Becky'nin beklediğinin aksine daha sakin davranıyordu.
Sanki demin konuşulanlar hiç olmamış gibi...

-Kimden? (Becky)

Izana birkaç saniye bekledikten sonra yakasını biraz daha sert kavrayıp onu kendine yaklaştırdı. Küçük kızın tenine bir sıcaklık yayıldı...

-Kendimden. (Izana)

Biraz nefes nefese gibiydi. Başı hafifçe öne düşmeye başlamıştı. Becky ister istemez söylediği şeye değil ona odaklandı, ona karşı olan deminki korkusu yavaş yavaş endişeye dönüşmeye başlamıştı.

-Izana?... (Becky)

Izana elini yavaşça serbest bıraktı.

-Izana iyi misin? (Becky)

Becky tedirgince elini onun başına koydu, bunu yapar yapmaz Izana'nın derin bir nefes aldığını gördü. Bileğini eskisi kadar sıkmadığı için de elini onadan kurtarabildi.

Becky Izana'dan ters bir tepki almayınca yavaşça yüzünü avuçları içine alıp başını kaldırdı.

Izana bunu beklemiyordu, onun gözlerindeki sevgi ve şefkati gördü, o kadar kötü şey yapmasına rağmen yüzünü avuç içlerine alıp ona ilgiyle yaklaşabiliyordu...
Bu kız gerçek miydi?...

O geceden beri... İlk konuştukları zamandan beri hep gözünün içine bakıyordu ve bu Izana'nın karnına kramplar girmesine sebep oluyordu.
Belki de... eğer o gece aklına esmese ve çatıya çıkmasaydı ona böyle bakan gözler hiç hayatında olmayacaktı...

-... (Becky)

O beyazı andıran dağınık saçlarının arkasındaki gözleri şaşkınlıkla açılmış, yüzü yine kıpkırmızı olmuştu. Becky'nin nefesini yüzünde hissedebiliyordu. İlk defa birinin karşısında bu kadar savunmasız hissetmişti.

-Hâ?... (Izana)

Izana sanki rüyadan uyanır gibi kendine geldi. Becky'nin bileklerinden tutup yüzünden çekti.

-Ne yapıyorsun sen? (Izana)

Becky utanarak gözlerini kaçırdı.

-Şey, pardon... Sadece iyi misin diye... (Becky)