I was a child, Izana x reader Tokyo revengers

•🍽️•

Bölüm müziği: Chamber of Reflection // Mac DeMarco

Ertesi gün...

-Shion. (Kanji)

-He? (Shion)

Kanji gözüyle arkadaşının tepsisinde duran dorayakiyi işaret etti.

-O tatlıyı yiyecek misin? (Kanji)

-Evet yiyeceğim. (Shion)

-Yemeyeceksen bana versene. (Kanji)

Shion yemeğinden bir kaşık aldığı sırada ona dik dik baktı.

-Oğlum yiyeceğim dedim ya. (Shion)

-Ama yemiyorsun. (Kanji)

-Çünkü daha yemeğim bitmedi amına koyayım! (Shion)

-Çok yavaş yiyorsun çünkü amk, millet bitirdi. (Kanji)

Kakucho çatalındakinden bir ısırık aldığı sırada ona döndü.

-Millet bitirmedi, sen kendininkini bitirip sonra onlarınkini de bitirdin aq. (Kakucho)

Izana buna duyunca kıkırdadı, ağzı dolu olduğu için gülemiyordu. Muzip gözlerle Kakucho'ya bakınca ikisi de karşılıklı güldüler.
Sonrasında sağına dönüp hâlâ bir an olsun gözünü karşısındaki tatlıdan ayırmayan Kanji'ye baktı.

-Oğlum nasıl bir açsın sen ya, kıtlıktan mı çıktın amk gorili? Şu sıra komple ağlıyor senin yüzünden, hepsinin yemeğine çöktün lan. (Izana)

Bu sefer Kakucho kahkahayı bastı. Dolu bir ağızla gülmesine engel olmakta zorlanıyordu.

-Bir de korkudan hayır da diyemiyorlar, hepsi direkt veriyor herşeyi, çok komik amına koyayım ha ha ha ha! (Kakucho)

Oturdukları dört kişilik masadan kahkahalar yükseldi.

-Ha ha ha! Harbiden lan! Hele şuradaki kırmızı kafalı ikizler var ya, ikisi de tam bir götlek amına koyayım. Göz teması kurunca bile korkuyorlar. (Kanji)

Shion Kanji'nin koluna vurup gülerek ekledi,

-Ha ha ha haa! Abi öleceğim gülmekten! Yemin ediyorum tam bir pısırlık ordusu! Ha ha haa! (Shion)

Kakucho gülerken yediği boğazına kaçtığı için öksürmeye başladı.

-Lan oğlum yavaş öküz- Shion vursana şunun sırtına. (Izana)

Shion Izana'dan onayı alınca halı silkeler gibi çocuğun sırtına bir tane yapıştırdı.

-LAN! (Kakucho)

Kakucho ise  sinirle onun alnına 'şak' diye geçirdiğinde bu sefer Shion afalladı.

-Lan ananı-! (Shion)

Bunun üzerine hepsini birden yine bir gülme tuttu.
Dördü birden şen şakrak gülüyordu, fakat Izana bugün diğer günlere nispeten daha sessizdi. Yine gülüp laf atıyordu ama üzerinde bir sakinlik vardı. Uykusunu alamamış gibiydi halbuki yeteri kadar uyumuştu.
Diğerleri goygoya devam ederken o demin dalga geçtikleri kızıl saçlı ikizlere baktı.
Kanji zorla ikisinin de tatlısını aldığı için moralleri bozuktu. Bu Izana'ya komik ve acınası geldi. "Ha ha... Aptal ucubeler."

Biz süre daha sessizce onların oturduğu masaya baktı. Becky'i daha önce onlarla gördüğünü hatırlıyordu, arkadaş olduklarını da biliyordu. Fakat öğlen olmuş olmasına rağmen Becky hâlâ ortalarda yoktu. Kahvaltıya da inmemişti, okuluna da gitmemişti, gören de olmamıştı. Sebepsiz yere bu düşünce onu rahatsız etmeye başladı.