I was a child, Izana x reader Tokyo revengers

•Tanıdık duygular•

Bölüm müziği: Everything I Wanted // Billie Eilish

Kakucho sakince gülümsedi.
Onun neler hissettiğini anlıyordu. Tüm bu duyguların ona ne kadar yabancı olduğunu, zamanında ailesinden zorla koparılmış olmasının, tıpkı bir çöpmüş gibi kenara atılmış olmanın verdiği güven problemlerini ve bağlılığa olan inancının nasıl günden güne yok olduğunu biliyordu.
Bunlar yaptıkları karşısında onu haklı çıkarmıyor olsa bile bunların farkındaydı...

Ona en yakın olan kişiye bile; yani kendisine bile gerçek anlamda güvenmesinin ne kadar uzun zaman aldığını da hatırlıyordu.
Hiç bahsetmese bile bir zamanlar nasıl tekrardan onu seven insanların olması özlemiyle yanıp tutuştuğunu da biliyordu.

Fakat bu seferki... Daha önce hiç hissetmediği türden bir sevgiydi... Bir türlü aklından çıkarıp atamadığı, onu savunmasız bırakan, tüm dengelerini alt üst eden, kalbini tamamiyle esir alan bu güç...
Aşktı...
Zamansız aşktı.

O ise bunu kabullenemeyordu. Sanki birini seviyor olmak zayıflıkmış gibi geliyordu ona. Seven eninde sonunda ortada kalır diye düşünüyordu...

Bunu bu zamana kadar fark edememişti ama aslında Becky onu her zamankinden güçlü kılacak, içinde hissettiği o derin boşluğu dolduracak olan tek şeydi.
Her an yanı başında ihtiyaç duyduğu o kişiydi...
Bu yüzden onun başkalarıyla olan en ufak bir yakınlığını bile hazmedemiyordu...

...

Kakucho ayağa kalkarak onun yanına geldi ve ellerini beline koyarak Izana'nın yüzüne doğru eğildi.

-Benim tanıdığım Izana ne istiyorsa, onu alır. (Kakucho)

O tepkisiz, donuk bir yüz ifadesiyle arkadaşına bakarken Kakucho güven veren bir heyecanla ve biraz da imalıca genişçe gülümsedi.

-Bu seferkinin bir kız olması neyi değiştirecek ki, hâ? (Kakucho)

Izana tepkisizliğini ve soğukkanlılığını korumak istese de Kakucho'nun tavrına istemeden de olsa sırıtmaya başladı. Tipi çok şapşalca gelmişti. Burnunun dibinde pişkin pişkin sırıtıyordu...
Ağırbaşlılıkla sakince güldü.
Keyfini yerine getirmekte kimse onun kadar iyi değildi...

-Ha ha ha... Salak ya... (Izana)

Izana da ayağa kalktı. Teşekkür manasında onun omzuna iki defa vurdu ve ona gülümsedi. Kakucho onun arada sırada yaptığı bu dostça tavırları çok seviyordu. Böyle yapması ona kendini değerli hissettiriyordu.

-Sekize geliyor saat, kahvaltıyı kaçırmayalım. (Izana)

Kakucho da ona gülümsedi.

-Tamam, inelim hadi. (Kakucho)

~•~•~

-Kısacası bir süre daha her gün okula gidemem yani Ryota... (Becky)

Diye mırıldandı küçük kız, her zamanki gibi neredeyse tabağına dokunmamıştı bile.
Ryota ise çoktan bitirmişti, orada oturmuş Becky'i dinliyordu.

"Ryota Taiga", Becky'le uzun süredir tanışıyorlardı, mesafeli de olsa güzel bir arkadaşlıkları vardı. Mika'nın evlatlık alınmasından bu yana daha çok konuşur olmuşlardı.

Ayrıca Ryota birkaç gün öncesinde kütüphanede yanına gelip onunla sohbet eden çocuğun ta kendisiydi...

-Ama derslerinden çok geri kaldın, sen okulu önemsersin Becky. O ne olacak? (Ryota)

Becky hemen onu cevapladı. Hissettiği heyecan kocaman açtığı gözlerinden belli oluyordu.

-Anlamıyorsun Ryota! Masami-san gerçekten çok katı bir kadın. Zaten derslerine katılmadığım için bana çok kızacak, bir de verdiği tonla ödevi bitirmeden okula gidersem beni mahveder, hatta sınıfın önünde rezil bile eder. Biliyorsun beni pek sevmiyor zaten... (Becky)