You can keep a secret, can't you? #SPBC2023 #WCBC2324

Chapter 21

Νιώθω πως με ακουμπάει, πετάγομαι από τη θέση μου και βγάζω μια φωνή..

Οι δαίμονές του θα με καταδιώκουν για πάντα.

-Λίνα!! ακούω τον Στέφανο να φωνάζει ενώ πετάγεται κι αυτός μαζί μου τραβώντας με πάνω του, τώρα βρίσκομαι στην αγκαλιά του. Λίνα γαμώτο, τόσο πολύ τρόμαξες; Θα έπεφτες! μου λέει εμφανώς ταραγμένος. 

-Τι; τον ρωτάω χαμένη. Από την ταραχή δεν κατάλαβα ότι ο Στέφανος ήταν αυτός που με σκούντησε προηγουμένως. 

-Τι "τι" Λίνα; Πήγες να πέσεις! 

Ακόμα προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι έχει συμβεί. Δεν καταλαβαίνω για λίγο σε ποιανού την αγκαλιά βρίσκομαι.

-Στέφανε; καταφέρω να ψελλίσω λίγο πριν ξεκινήσω να κλαίω. 

Όλα μαυρίζουν, ετοιμάζομαι να ξαναπέσω όταν με πιάνει, από την μέση αυτή τη φορά, και με φέρνει κυριολεκτικά μπροστά του. 

Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο πέρα από το να κλείσω τα μάτια μου για να συνέλθω και να κρατηθώ από πάνω του. 

-Λίνα είσαι καλά; με ρωτάει ανήσυχος. 

Φίλος, οριακά θα πεθάνω εδώ πέρα κι εσύ αυτό βρήκες να ρωτήσεις;

Κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά και καταλαβαίνω πως αμέσως με σφίγγει στην αγκαλιά του. Τυλίγει τα χέρια του γύρω από την πλάτη μου και δειλά δειλά την τρίβει με σκοπό να με καθησυχάσει. Τυλίγω κι εγώ τα χέρια μου στην δική του και ακουμπάω το κεφάλι μου στο στέρνο του. Ξεκινάω να κλαίω σιωπηλά, μα τα δάκρυά μου πέφτουν στο πουκάμισό του και το καταλαβαίνει. 

Με σφίγγει περισσότερο πάνω του χωρίς να κουνάει τα χέρια του αυτή τη φορά. 

-Λίνα.. μου ψιθυρίζει, Λίνα μην κλαις. Δεν με κοιτάει. Μόνο τον ακούω να το λέει. Τώρα κλαίω πιο έντονα. 

Αυτή τη φορά με απομακρύνει από κοντά του με σκοπό να τον κοιτάζω. Σηκώνει το πρόσωπό μου έτσι ώστε να βλέπω το πρόσωπό του.

-Σε παρακαλώ.. συνεχίζει ενώ μου σκουπίζει όσα δάκρυα έχουν γεμίσει το πρόσωπό μου. 

Δεν μπορώ να κρατηθώ και τον αγκαλιάζω ξανά ξεσπώντας αυτή τη φορά σε λυγμούς. Τον έχω αγκαλιάσει τόσο σφικτά. Κανέναν ποτέ δεν αγκαλιάζω έτσι. Προτιμώ να μην εκδηλώνω τα συναισθήματά μου. Το έχω ξαναπεί αυτό, ε;

Κλαίω ασταμάτητα. Ο Στέφανος δεν με διώχνει από κοντά του. Με κρατάει στα χέρια του. Κλαίω.. Νιώθω τον πόνο μέσα μου να δυναμώνει. Η πίεση μεγαλώνει. Το σώμα μου δεν είναι αρκετό για να αντέξει τόσο βάρος. Χρειάζομαι βοήθεια. Βο-η-θει-α. Κλαίω ακόμη πιο έντονα, κάτι το οποίο μου κόβει την ανάσα. Δεν μπορώ να αναπνεύσω.